Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Να θυμηθώ να μη ξεχάσω απο το 2014...

Χρόνια Πολλά σε  όλους!
Οσο και αν φαίνεται απίστευτο σε μερικούς , το 2014 μας αποχαιρετά!
Το 2015 είναι έτοιμο να μπει στη ζωή μας, με όλες τις εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει!
Επειδή λοιπόν, πρέπει να έχω μια υποψία γονιδίου χρυσόψαρου μέσα μου, 
αυτή είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να απαριθμήσω τι δε θα ήθελα να ξεχάσω ποτέ απο τη χρονιά που ετοιμάζεται να μας αφήσει!

Εχουμε και λέμε!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Η ιστορία ενός Χριστουγεννιάτικου δέντρου

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το δέντρο αυτό ήταν πολύ ψηλό και  το πράσινο χρώμα του  κάλυπταν οι  κατάλευκες χιονονιφάδες που είχαν σκεπάσει κάθε του κλαδί. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν και πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους πελάτες του καταστήματος. Δε καταλάβαινε όμως το λόγο. Τους έβλεπε να περνούν μπροστά του και να κοντοστέκονται καθώς το περιεργάζονταν. Μετά από λίγο να απομακρύνονονται σκεπτικοί. 

Δε το πείραζε να μείνει εκεί που βρισκόταν, είχε αρκετά καλή παρέα, αλλά μέρα με τη μέρα η παρέα αυτή όλο και λιγόστευε, καθώς ενθουσιώδη παιδιά μαζί με τους γονείς τους , έρχονταν να του πάρουν ακόμη ένα φιλαράκι του. Και μελαγχολία άρχισε να το κυριεύει. Τι ήταν άραγε αυτό που του έλειπε και αποθάρρυνε τους ανθρώπους να το υιοθετήσουν;

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Ποίημα του… ποδαριού!





Καλήν ημέραν άρχοντες  κάλαντα δε θα πούμε
Μόνο για πόδια θα σας πω, να μη παρεξηγούμαι!
Το φανταζόσασταν ποτέ να υπάρχουν μύρια όσα
Καθένα τους διαφορετικό , είδη χίλια οκτακόσια!

Μα σαματά δε κάνουνε , μόνο αγκομαχούνε
Μέσα σε γόβες προσπαθούν με κόπο για να μπούνε
Αλλά με κότσια τρομερά και… θάρρος πιο περίσσιο
Άλλα με κάλλους μπόλικους  και δέρμα… γουρουνίσιο!

Κάμποσα με κουντεπιέ παχύ, άλλα πολύ μικρό
Και με αστράγαλο παχύ , άλλα με πιο λεπτό!
Είτε μεγάλα, είτε μικρά, και πάσης ηλικίας
Το θρόνο τους ψάχνουν για να βρουν δοθείσης ευκαιρίας

Αν αναρωτιόσαστε ποιος είναι αυτός ο θρόνος
Ο ένας και ο μοναδικός, ιστορικά ο μόνος
που τραβάει πάντοτε αρσενικών το βλέμμα
και ρέει –λένε- στις φλέβες μας… στων γυναικών το αίμα!

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Αγγίζοντας τα Χριστούγεννα!

Όσο και να φαίνεται απίστευτο, οδεύουμε σταθερά προς το τέλος του Νοέμβρη. Είναι πολλά αυτά για τα οποία είχα σκοπό να γράψω -και κάποια στιγμή θα το κάνω- αλλά σήμερα το θέμα θα είναι... παραμυθένια χριστουγεννιάτικο!

Για να είμαι ειλικρινής, τα Χριστούγεννα τα θέλω λίγο πριν την ώρα τους... τουλάχιστον Δεκέμβρη! Αλλά μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της αντίστροφης μέτρησης, πιάνω κι εγώ τον εαυτό μου να συλλογίζομαι σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς!


Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Ιστορίες παπουτσιών…



Είναι ψηλή και μελαχρινή κυρία. Συνοδεύεται από έναν κύριο, ο οποίος φαίνεται να είναι ο σύζυγος της.
Από το περπάτημα της καταλαβαίνεις ότι δεν έχει τον πλήρη έλεγχο του κορμιού της. Προσεκτικά και με αργούς ρυθμούς , ενώ το χέρι της στηρίζεται στο σταθερό μπράτσο του συντρόφου της.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Link Party Οκτώβρη #1

Μα πότε μπήκε ο Οκτώβρης!
Ο χρόνος κυλά -το έχουμε πει- σαν το νεράκι και το καθε παρτυ ακολουθείται από ενα άλλο παρτάκι!


Το πρώτο παρτυ του Οκτώβρη θα ήθελα να έχει θέμα φθινοπωρινό. 
Οτι και αν σημαίνει αυτό!
Φθινοπωρινός καιρός, φθινοπωρινές εργασίες, φθινοπωρινή διάθεση, διακόσμηση ή ταξίδια;
Φθινοπωρινές κατασκευές, εκδρομές, ή εκδηλώσεις;
Η απλά σκέψεις για το φθινόπωρο!
Το αφήνω στο χέρι σας!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Εις τα ενδότερα...

Να γνωριστούμε...
Μα θα μου πεις ... δε με ξέρετε; 
Όχι, δε νομίζω ότι με ξέρετε και δε νομίζω ότι μπορεί να γνωρίσει κανένας πραγματικά τον άλλο, όσο και να προσπαθήσει.
Αξίζει η προσπάθεια όμως!

Είμαι ένα δημιουργικό  άτομο. 
Ή ήμουν. 
Στα νιάτα μου, ζωγράφιζα
έγραφα και δημιουργούσα ατελείωτα.

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Link Party Σεπτεμβρίου #2

Κι εκεί που νόμιζα οτι θα άρχιζε το σχολείο  και θα χαλαρώναμε, όλως περιέργως τώρα ο χρόνος είναι ακόμη λιγότερος!
Δε ξέρω πως γίνεται, αλλά συμβαίνει. 
Τα ελεύθερα πλέον πρωινά καλύπτονται με κάποιες εξωτερικές εργασίες, ψώνια και δουλειές του σπιτιού ενώ η υπόλοιπη μέρα συνεχίζει να καταλαμβάνεται από τη παιδική παρουσία...


Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Η εποχή της τρομολαγνείας.

Είμαι γονιός.

Καθημερινά ξυπνάω και κοιμάμαι με μοναδική μου έννοια τα παιδιά μου. 
Πως θα τα φροντίζω. Πως θα τους παρέχω το καλύτερο για την υγεία και τη φυσική τους κατάσταση. Πως θα τους δώσω ότι χρειάζονται για να αναπτυχθούν σωστά ψυχικά και σωματικά.

Ξέρω οτι το γάλα είναι βασικό είδος διατροφής για την ανάπτυξή τους. Ξέρω οτι το γάλα θα μεγαλώσει τα παιδιά μου. Το ξέρω γιατί μου το λένε όλοι χρόνια τώρα, απ' όταν ήμουν εγώ η ίδια παιδί. Το ξέρω γιατί  μου το λεει ο παιδίατρος!


 photo credit

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Εσύ θα δώσεις ένα τέλος;


Για όσους παρακολουθούν τις Ιστορίες του Καφενέ, τις οποίες διοργάνωσε πολύ πετυχημένα η Αριστέα από το Η Ζωή είναι Ωραία, ίσως να ρίξατε και μια ματιά και στη δική μου ιστορία, που αναφέρεται σε μια κοπέλα, την Αλεξία, που δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από το παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να γράφω και ξέχασα να σταματήσω και έτσι η ιστορία κόπηκε κάπως απότομα, δημιουργώντας μου την ανάγκη να της δώσω μια συνέχεια και ένα τέλος.

Κλικ στην εικόνα

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

Το πρωτο Link Party του Σεπτέμβρη!

Πάει και αυτό το καλοκαίρι!

Καιρός για επιστροφή στα θρανία, στις δουλειές (μήπως σας βρίσκεται καμία και για εμένα βρε παιδιά;) και στις συνήθεις υποχρεώσεις μας που τόσο μας αρέσει να αφήνουμε στην άκρη όταν έρχεται το καλοκαιράκι!

Επιστροφή και στα Link Party! 

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Τα μάτια σου είναι κόκκινα...

Εκεί που νόμιζα ότι η αναισθησία είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό των ανδρών... 
ήρθαν τα παιδιά μου να με διαψεύσουν.
Δε κλαίω μπροστά στα παιδιά. 
Δεν είναι κάτι που μου αρέσει να βλέπουν και όσο μπορώ και περνάει από το χέρι μου
το αποφεύγω.
Να που έγινε... με τα μάτια μου να κοκκινίζουν στο πρώτο δάκρυ.

                                                       

                                                       Αλέξης: Τα μάτια σου είναι κόκκινα
                                                       Θάνος: Είναι γιατί νυστάζει!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Αποχαιρετώντας το Καλοκαίρι μέσα από το φακό...

16. Ομορφιά
Ομορφιά... κλεισμένη πίσω από σύρμα
δεν παύει να λέγεται ομορφιά

17. Χαλάρωση
Γιατί κρύβεται στα μικρά και στα ανύποπτα 
αλλά εξίσου μεγάλα και σημαντικά

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Φωτογράφησέ το! 1-15 Αυγούστου.

1. Τεχνολογία
Στην εποχή της απόλυτης ελευθερίας , δέσμιοι περισσότερο από ποτέ
της ευκολίας 
2. Κόκκινο
 Κόκκινο πανί και σειρήνα ταυτοχρόνως που κρατά γερά της ζωής 
τα μυστικά μας

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Diary of Bliss: Κουβεντιάζοντας με τον καθρέφτη...

Είμαι από εκείνες τις ωραίες περιπτώσεις όπου γενέθλια, γιορτή και επέτειος τυχαίνουν να πέφτουν μέσα σε 22 μέρες. Στις 31/7 είναι τα γενέθλια μου , στις 15/8 η ονομαστική μου εορτή και στις 22/8  η επέτειος του γάμου μου.
Στη δική μου περίπτωση λοιπόν, όπως είναι λογικό, το δώρο που παίρνω για τα γενέθλια μου είναι συνήθως και για τη γιορτή μου. Και το δώρο για την επέτειό μας συνήθως μπαίνει σε μεγάλο πακέτο για να καλύπτει και τις τρεις περιπτώσεις.
Ένα τέτοιο δώρο ήταν και το λάπτοπ από το οποίο γράφω όλες μου τις αναρτήσεις!
Δώρο γενεθλίων, εορτής και φυσικά επετείου!


Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Ιστορίες του Καφενέ! Το παρελθόν χτυπά τη πόρτα...


Ο "καφενές" του πανεπιστημίου ήταν ασφυκτικά γεμάτος από φοιτητές. Η Αλεξία αισθάνθηκε ενοχές που είχε αφήσει τον κυρ Μιχάλη να τα βγάλει πέρα μόνος του σήμερα. Ο καθηγητής στο μάθημα είχε ξεκαθαρίσει ότι δε θα δεχτεί καμία εργασία εάν δε παραδοθεί τη συγκεκριμένη ώρα , στο γραφείο του, που απείχε αρκετά τετράγωνα μακριά από την αίθουσα παράδοσης! 

"Ο ανόητος!" μουρμούρισε εκνευρισμένη, μια και του τα είχε μαζεμένα. Ο συγκεκριμένος καθηγητής ήταν γνωστός σε όλη τη σχολή για τις ιδιοτροπίες του και την τάση να μην διευκολύνει καθόλου τους φοιτητές, τουναντίον, έδειχνε να το απολαμβάνει όταν είχε την ευκαιρία να τους αρνηθεί κάποιο αίτημα. "Απέκτησε μια έδρα στο πανεπιστήμιο και νομίζει πως μπορεί να μας κάνει τη ζωή δύσκολη!" συνέχισε, ενώ έβαζε τη ποδιά για το σερβίρισμα.

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Το αυγουστιάτικο φεγγάρι...

Δε ξέρω γιατί, αλλά έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για το αυγουστιάτικο φεγγάρι
Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που έγραψα ολόκληρη ιστορία στα μαθητικά μου χρόνια για τον Ήλιο και τη Σελήνη, προσωποποιώντας τους και δίνοντας και μια ιδιαίτερη ερμηνεία στη πανσέληνο του Αυγούστου (Οι σχετικές αναρτήσεις πρώτο και δεύτερο μέρος, καθώς και το e-book.)


Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Των φρονίμων τα παιδιά πριν ο φρονιμίτης...



Και σαν να μην έφτανε η ζέστη αυτές τις μέρες, που θυμήθηκε ο καιρός στα καλά καθούμενα ότι έχουμε καλοκαίρι, να' σου και ο φρονιμίτης έσκασε μύτη, αλλά δε του καλάρεσε έτσι στιμωγμένα που τα βρήκε! Ήθελε βασιλική υποδοχή και δε του τη κάναμε τη χάρη! Έτσι μου είστε; λέγει. Πάρτε μια φλεγμονή ξεγυρισμένη, να ευχαριστηθείτε πόνο να καταλάβετε τι εστί φρονιμίτης!

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Μια τούρτα και πέντε αποχαιρετισμοί...

Λοιπόν σήμερα είναι η μέρα μου...
Δε γίνομαι κάθε μέρα 32 ετών (ευτυχώς ή δυστυχώς) και γι'αυτό πρέπει να της δώσω τη σημασία που της αξίζει!
Οπως καταλαβαίνετε, αφού είμαι μπροστά από το φακό λίγο δύσκολο να είμαι και από πίσω! Το ρόλο αυτό ανέλαβε η αγαπημένη μου Ρούλη η οποία χόρτασε από φωτογραφήσεις στο γάμο και αποφάσισε να  πιάσει η ίδια  τη μηχανή (στη περίπτωση μας το κινητό της), είναι άλλωστε κάτι που το κάνει πολύ καλά! 
(Το έχει η οικογένεια παιδί μου, τι να πεις!)

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Παραμύθι με τα όλα του!

Μέρες τώρα παλεύω να πιάσω πάλι το πληκτρολόγιο και να γράψω...
Μεσολάβησαν πολλά και τα συναισθήματα που με πλημμύρισαν ακόμα περισσότερα.
Όσο όμως και να το παλεύω δε μου βγαίνει...
Είναι λες και αυτά τα συναισθήματα, είναι τόσα πολλά που με πλημμύρισαν και δεν μπορούν να βρουν διέξοδο, σε σημείο που να πονάει...
Θα προσπαθήσω όμως να σας πω μια ιστορία για ένα κορίτσι που πολύ το αγαπώ το άτιμο...
Δε μπορείς να μη το αγαπήσεις... Είναι αδύνατο!
Και ας λέει σκληρές αλήθειες που σε βγάζουν από το λήθαργο θέλεις δε θέλεις...

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Αλλος για τη βάρκα μας!



Σε βάρκα δε έχω μπει ποτέ μου
κι ας ήθελα ταξίδια μακρινά
Παραδομένη γεμάτη εμπιστοσύνη 
στη θάλασσας την αγκαλιά

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Φωτογραφισέ το! Ιουνίου 20-30

Ο μήνας Ιούνιος ήταν γεμάτος φωτογραφίες και ωραίες στιγμές, παρόλα τα στραβά της καθημερινότητας.
Για άλλη μια φορά ταξιδέψαμε μέσα από το φακό σε αυτό το υπεροχο ταξίδι αποτύπωσης αναμνήσεων...
Σας παραθέτω παρακάτω τις τελευταίες φωτογραφίες του Ιουνίου και μια ανάπαυλα για να τα ξαναπούμε με την μηχανή standby για το Σεπτέμβρη!


20. Καθρέφτης
Κάπου εκεί είμαι κι εγώ,στον αριστερό φακό...

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Mama Relax!

Προσοχή προσοχή!

Το πρώτο τέυχος του περιοδικού  για μαμάδες από μαμάδες και όχι μόνο 
είναι πλέον γεγονός!


Μπορεί να το ξέρετε ήδη αλλά δε μπορώ να μη σας τα πώ κι εγώ! Είναι μια συλλογική εργασία η οποία έγινε με τη πρωτοβουλία της αγαπημένης Μάρθας από το Γίναμε Γονείς.

Την αγκαλιάσαμε όλες μας με πολύ αγάπη και μεράκι. Επιθυμούμε να είναι ο σύντροφος της καθε μανούλας στις εξορμήσεις και την ηρωική καθημερινότητα της.

Κάθε άρθρο είναι γραμμένο με το προσωπικό στυλ της φίλης που το γράφει και απόλυτα αντιπροσωπευτικό της ίδιας και της αγάπης που έχει βάλει σε αυτό που έχει γράψει. 

Δεν είναι εύκολο, ιδίως για αυτές που εργαζονται να αφιερώνουν χρόνο για κάτι τέτοιο αλλά το κάνουν γιατί το αγαπούν.

Περάστε μια βόλτα , ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ και η υπόσχεση μας είναι οτι το επόμενο τεύχος θα είναι ακόμη καλύτερο! 

Μέχρι την επόμενη φορά, 
σας χαιρετώ!

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Link Party #8... και ραντεβού το Σεπτέμβρη!

Δε ξέρω, σήμερα ξεχάστηκα τελείως, αφού τώρα κατάλαβα ότι έχω Link Party!
Είναι το τελευταίο Σάββατο του Ιουνίου και νομίζω ότι έφτασε η ώρα να εγκαινιάσουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές και όσον αφορά το πάρτυ μας!
Είναι άλλωστε μια εποχή που και λόγω ζέστης η παραμονή μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας γίνεται δύσκολη!
Για όσους έχουν τη τύχη να μεταφερθούν στα εξοχικά έχουν δηλώσει ήδη την αποχή τους.
Για όσους πήγαν ή θα πάνε διακοπές αρχίζουν να αραιώνουν σιγά σιγά. 
Όσοι πάλι δεν είναι τόσο τυχεροί , θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την άδεια Αθήνα τους καλοκαιρινούς μήνες...
Κάτι είναι κι αυτό! Πάρτε τις λεκάνες, γεμίστε τις στο κήπο με νερό και βάλτε τα παιδιά να το απολαύσουν!


Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Φωτογράφισε το!


Όλα ξεκίνησαν από την ιδέα της Μάρθας από το Γίναμε Γονείς να εγκαινιάσει την ιδέα ενός φωτογραφικού project που ερχεται από το εξωτερικό και εδώ στη μαμαδογειτονιά.
Δε μπόρεσα να είμαι συνεπής από την αρχή γιατί είχα χάσει τη γριούλα μου στην αρχή, αλλά από τις  10 Ιουνίου είμαι εδώ!

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Link Party #7 και... η βασκανία!

Να΄μαι και πάλι, για άλλη μια εβδομάδα!
Έχει μπει το καλοκαιράκι και παρόλο που ο καιρός δε λέει να το καταλάβει εμείς έχουμε την ανάλογη διάθεση, και να μας συγχωρούν κάποιες καιρικές συνθήκες που δε τους δείχνουμε τον πρέποντα σεβασμό!
Τα σχολεία έκλεισαν, τα πιτσιρίκια είναι σπίτι και το ξενυχτάνε!
Με το ζόρι τα μαζεύουμε κάθε βράδυ!


Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Πετώντας από την αγκαλιά μου...

Ήταν 18 Ιουνίου , ημέρα Πέμπτη του 2009 όταν ήρθες στο κόσμο...

 Δεν ήταν εύκολη η διαμονή σου εκεί μέσα... Μεγαλώνοντας μέρα με τη μέρα, ψηλώνοντας όλο και πιο πολύ , δε κατάφερες να πάρεις θέση με το κεφάλι προς τα κάτω. 
Ισχιακή προβολή είπαν... Καισαρική...
Φαινόταν ότι πάλευες πολύ να βολευτείς... Το κεφαλάκι σου πίεζε επίμονα τα πλευρά μου, σε σημείο να έχω κάνει μελανιά και ο πόνος δεν ήταν εύκολο να τον υπομένω.
Σαν να το γνώριζες αυτό, δεν προσπαθούσες συχνά να κάνεις αισθητή τη παρουσία σου.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Γράμμα στο πατέρα των παιδιών μου...

Εσύ ήσουν ο πρώτος που τους κοίταξες στα μάτια και τους κράτησες στην αγκαλιά σου με τρεμάμενα χέρια ...
Ησουν η πρώτη τους φωτογραφία από τη στιγμή που ήρθαν στο κόσμο...
Τη πρώτη αλλαγή της πάνας του μικρού την έκανες εσύ... 
Πλημμύρισε η καρδιά μου συγκίνηση καθώς σε παρακολουθούσα. Στο μεγάλο μας, άλλος είχε την τιμή, μια και είμασταν πρωτάκια και οι δυο.
Είσαι αυτός που βρίσκεται πάντα εκεί για αυτούς, να τους ξυπνάς το πρωί με γλυκόλογα , για να ξεκινήσει ωραία η μέρα τους.
Εσύ τους δείχνεις πως είναι να πετάς ψηλά, μαθαίνοντας τους να ζητάνε τα ύψη συντροφιά...
Το παιχνίδι με τη μπάλα, η βόλτα με το ποδήλατο, οι επισκέψεις στις κούνιες, εσύ είσαι αυτός που θα είσαι πάντα εκεί!

Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Link Party #6

Ναι, άλλη μια εβδομάδα έφτασε στο τέλος της, και ο καιρός κυλάει απίστευτα γοργά! Τα αγοράκια μου είναι πλέον καλά, η εβδομάδα που περασε με έκανε πολύ περήφανη μαμά!

Κάναμε τα εμβόλια μας, και παρόλο που φοβόντουσαν, στάθηκαν γενναίοι και δεν έκλαψαν καθόλου!
Για ανταμοιβή, τους πήγαμε στην αγαπημένη μας "ταβέρνα" όπου έχει δυο μεγάλους τοίχους με μαυροπίνακες και τραπεζάκια για να παίζουν κι έχει γίνει το οικογενειακό μας στέκι!


Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Μήπως έχεις ένα τσιγάρο;





Είναι κάποιες στιγμές στη ζωή  που θα ήθελες να τις ξαναζήσεις, μόνο και μόνο για να πράξεις διαφορετικά από τη πρώτη φορά… Και όταν ως εκ θαύματος σου δίνεται αυτή η ευκαιρία προδίδεις πάλι τον εαυτό σου και πράττεις ενάντια σε αυτό που υπαγορεύει η καρδιά σου. Αμέλεια ; Αδιαφορία; Αδυναμία;

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Όταν ο ήλιος...αποχαιρέτησε τη Ζωρζ Σαρή



Το πρώτο βιβλίο που με έβαλε στον υπέροχο κόσμο της βιβλιοφαγίας, ήταν οι "Νικητές" της Ζωρζ Σαρή. Ναι, είχα διαβάσει μέχρι τότε αρκετά παραμυθάκια, αλλά εκείνη τη χρονιά, (πέμπτη δημοτικού ήμουν θυμάμαι)  εγκαινιάστηκε η δανειστική βιβλιοθήκη στο σχολείο μας και την επόμενη χρονιά η δασκάλα μας η κυρία Ζωή , η οποία πες από σύμπτωση, πες με ένα μαγικό τρόπο είχε το ίδιο όνομα με την ηρωίδα του βιβλίου, μας ενθάρρυνε πολύ να διαβάζουμε  εξωσχολικά βιβλία.

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Link Party #5

Τα αγόρια μου είναι άρρωστα σήμερα... 
Ο μεγάλος ξεκίνησε από εχθές με πυρετό και λίγο κόκκινο λαιμό. Μόλις άκουσε ο μικρός ότι θα του δώσουμε του αδερφού του σιρόπι ήταν στη τρελή χαρά... γιατί δε θα το έπινε ο ίδιος. 
Σήμερα το απόγευμα ήταν και ο ίδιος ζεστός. 
Άρχισε να γκρινιάζει αλλά με δέκατα που ήταν δε τον πότισα σιρόπι, του ανακοίνωσα όμως ότι σήμερα θα κοιμηθεί στο κρεβάτι της μαμάς και πέταγε από τη χαρά του...

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

14 bloggers γράφουν "Το μυστήριο του καφενείου": Σαν σε όνειρο...

14 bloggers μαζευτήκαμε και συνεχίζουμε την ιστορία της Μαρίας Νι, η οποία ξεχώρισε στις ιστορίες του καφενέ .Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε μια τέτοια αλυσίδα ιστοριών και ελπίζω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων. Παίρνω πάσα από την Κική (Εκφράσου). Συνολικά συμμετέχουν:



Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Βαψίματος έργα και ο μικρός πρίγκιπας!

Επιτέλους τελειώσαμε και με τα βαψίματα!
Οι μέρες που πέρασαν ήταν δύσκολες μια και το σπίτι μας θύμιζε εργοτάξιο με το βάψιμο των τοίχων που μας έκανε να τα σηκώσουμε όλα και να τα βγάλουμε έξω στο μπαλκόνι!
Η αλήθεια είναι ότι είχαν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που πρωτοβάψαμε το σπίτι , λίγο πριν μετακομίσουμε αλλά πέντε χρόνια συμβίωσης αυτών των τοίχων με δυο πιτσιρίκια που του έδειξαν και κατάλαβε , ήταν αρκετά για να του δώσουν μια εικόνα που δε θύμιζε τίποτα άσπρο τοίχο! 
(Η πλειονότητα των τοίχων μας είναι λευκοί το οποίο σπάνε κάποιοι τοίχοι σε γκρι και σε κοραλλί)

photo

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Για σένα μαμά!



Ήταν απόγευμα, γυρίζαμε με το Θάνο μου από το απογευματινό του μάθημα και περπατούσαμε χαζεύοντας από εδώ και από εκεί τα λουλούδια που ήταν σε πλήρη άνθιση.
 Εγώ ως συνήθως με τη γριούλα στο χέρι και να βγάζω ότι μου τραβάει τη προσοχή.
"Όλο φωτογραφίες βγαζεις" μου λέει το αγόρι μου.
 "Δώσε μου κι εμένα να βγάλω καμία!" Και έβγαλε κάποιες πολύ ωραίες. 
Μετά μάζεψε ενα μπουκετάκι χαμομηλάκια σε ένα σημείο όπου τα λουλουδάκια αυτά απλώνονταν γενναιόδωρα κατά μήκος του πεζόδρομου και μου το προσφέρει λέγοντας;
Για σένα μαμά!

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το μπουκετάκι αυτό , το οποίο το έβαλα σε βαζάκι  να λιάζεται στο παράθυρο της κουζίνας μου και να φλερτάρει με το γαλάζιο του ουρανού.

Μια και πήρα στη σειρά όλες τις μπλογκοδραστηριότητες, αυτή η φωτογραφία ήταν η συμμετοχή μου στο ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙΝ της Μαρίας Νι από το Μια ματιά στον Ήλιο με γιορτινά  . 
Νομίζω πήρε 10 βαθμους. 
Ευχαριστώ πολύ όσους τη ψήφισαν αλλά και για την ευκαιρία να δω τόσες ωραίες φωτογραφίες!

Σας χαιρετώ! 


Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Μητέρα μια Δευτέρα


Μητέρα μια Δευτέρα


Πρωί πρωί αξημέρωτα , η τσίμπλα μεσ'το μάτι
χτυπάει τόσο επίμονα, να σπάσω θέλω κάτι!
Σηκώνομαι μα στα τυφλά μισοκοιμάμαι ακόμη
και ο καθρέπτης μου μιλά: Που πας μ' αυτή τη κόμη;
Κλείνω τους συναγερμούς, ανοίγω τα παντζούρια
(τα κάνω και αντίστροφα όταν πάω με φούρια
τότε είναι που ξυπνώ για τα καλά η καημένη 
και τη μουρμούρα πιάνουνε οι γείτονες μαζεμένοι!)

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Link Party #4

Γειά σας μπλογκο παρέα!
Άλλο ένα πάρτυ είναι εδώ έτοιμο να μας φέρει κοντά!
Ελάτε να μοιραστείτε, να κάνετε τη βόλτα σας, να πιείτε χαλαρά το καφέ σας (όσο χαλαρά μπορεί να γίνει μια και είναι Σάββατο και τα παιδιά δεν έχουν σχολείο!)

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Ωριμότητα


Άλλη μια αναζήτηση στο Σεντούκι του Χρόνου... 
Ενα ποίημα της εφηβείας  που δείχνει το προβληματισμό για κάτι που άρχιζα να γεύομαι σιγά σιγά και να μου προκαλεί αμφιβολίες για το αν ήθελα πραγματικά
να μπω σε αυτό το καινούριο κόσμο ή να συνεχίσω να ζώ στον ασφαλή κόσμο που ήξερα μέχρι τότε.
Ακόμη και αν ήθελα να μείνω πίσω, δε θα μπορούσα...
Η ζωή τραβάει μπροστά!



Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Δημιουργικότητα σε υπερθετικό βαθμό!

Σήμερα δε θα σας απασχολήσω πολύ! 
Ούτε και θα αρχίσω να αναλύω τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνουμε ως σωστοί άνθρωποι και γονείς! Είναι ώρα για έμπνευση!
Τα παρακάτω δε τα βλέπετε γιατί πρέπει να τα μαθετε εσείς (που αξίζει σίγουρα το κόπο, εαν δε τα έχετε δεί ήδη, να τα δείτε!)
Μου προκάλεσαν όμως τέτοιο θαυμασμό που πρέπει κάπως να το μοιραστώ κι εγώ, αλλιώς θα σκάσω! Τέτοια δημιουργικότητα , είναι ευλογία μεγάλη !

Τέχνη με μια κόλλα Α4! 


Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Μια Κυριακή διαφορετική από τις άλλες...

Κυριακή 18 Μαΐου 2014. Μια σπουδαία μέρα. Θέλω να τη θυμάμαι για πάντα! Ξέρετε , σήμερα έγιναν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ευκαιρία για οικογενειακή έξοδο! Πάμε να ψηφίσουμε! είπαμε στα παιδιά. Ο Αλέξης μας κοίταξε ύποπτα.

-Τι είναι ψηφίσουμε; ρωτάει.
-Θα πάμε να πάρουμε κάτι χαρτιά για να διαλέξουμε το δήμαρχο και θα μπούμε σε ένα δωμάτιο με       κουρτίνα , θα βάλουμε το χαρτί σε ένα φάκελο και μετά θα το πετάξουμε σε ένα κουτί. 
Ο Αλέξης μας κοίταζε ακόμη ύποπτα. Τη τελευταία φορά που του μιλήσαμε για κάτι χαρτιά που θα πάρουμε τον είχαμε πάει στο γιατρό.
-Τι είναι ο δήμαρχος; συνέχισε παρόλα αυτά για να επιβεβαιώσει τις υποψίες του.
-Δήμαρχος είναι αυτός που διαλέγουμε για να κάνει τον τόπο καλύτερο.
-Εγώ θα μείνω εδώ! δήλωσε, καθώς δε τον ικανοποίησε η απάντηση.


Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Link Party Σαββατου #3!

Να' μαστε και πάλι!
Σας λείψαμε; Μμμμ, μπορεί και όχι, γιατί πήξαμε για παρτυ!
Πάντως ήρθε πάλι η ώρα και πιστή στο ραντεβού μου είμαι εδώ!
(Νυστάζω λίγο, αν μου ξεφύγει κανένα χασμουρητό 
μη με παρεξηγήσετε!)

«Μη τρελαίνεστε!»



Σαν γονείς περιμένουμε πως και πως τη στιγμή που θα καμαρώσουμε τα παιδιά μας σε μια σχολική εκδήλωση, να ακούσουμε τη φωνούλα τους να απαγγέλει τους στίχους που τους έχουν ανατεθεί και έχουμε χύσει ιδρώτα (!) για να τα μάθουν, να παρακολουθήσουμε με συγκίνηση που απέχει ελάχιστα από το δάκρυ τα αστέρια μας να κάνουν τα βήματα του χορού ή του θεατρικού που έχουν μάθει στο σχολείο.


Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ονοματοθεσία!



Πάνε 6 και κάτι χρόνια που σ'είχα στη κοιλιά μου
Είχες γερά τα πόδια σου, φαινότανε χαρά μου
τη μπάλα πως θα κλώτσαγες με πάθος στη ζωή σου
την κυνηγάς ολημερίς  κι ας κόβεται η αναπνοή σου...
Θέσαμε επί τάπητος το θέμα που μας καίει 
"Πως θα το βγάλουμε το παιδί;" ο μπαμπάς σου  λέει

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

"Η επανασταση της καλοσυνης στην πραξη"

Ξημερώματα. Η γυναίκα βγαίνει από το ζαχαροπλαστείο φορτωμένη με κούτες και κατευθύνεται απέναντι από το κατάστημα να τα πετάξει στο κάδο της ανακύκλωσης. Πριν γυρίσει πίσω, πετάει μέσα στον κάδο απορριμμάτων μια σακούλα με υπολείμματα της χθεσινής ημέρας. Πριν καλά καλά γυρίσει πίσω, βλέπει μια γυναίκα με δυο κοριτσάκια να φτάνουν μπροστά στους κάδους και με τη βοήθεια της μάνας να μπαίνουν τα κορίτσια μέσα και να σκαλίζουν τα σκουπίδια για τον ανέλπιστο θησαυρό… φαγητό…


Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Στα σύννεφα χαμηλά...

Άλλη μια αναζήτηση στο σεντούκι του χρόνου...
Το συρτάρι του κομοδίνου στη κρεβατοκάμαρα μας είχε από καιρό ξεχαρβαλωθεί και υπέμενε στωικά τη φθορά του χρόνου να το αποτελειώσει. Δε μπορούσα να επιτρέψω κάτι τέτοιο, όχι όταν έχω ένα ολόκληρο κουτί ατλακόλ να περιμένει να το χρησιμοποιήσω! 


Έβγαλα λοιπόν το συρτάρι από τη θέση του και το άδειασα ,
 ανακαλύπτοντας θαμμένο κάτω από αυτό ένα ποίημα που είχα γράψει πάνω σε ένα διάτρητο χαρτί που χρησιμοποιούνταν για εκτύπωση λογιστικών καταστάσεων. 
Απόδειξη ότι το ποίημα αυτό το είχα γράψει τα πρώτα χρόνια που έπιασα δουλειά ως βοηθός λογιστή.
Σας το παραθέτω παρακάτω.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Guest Post: Η Αντζυ γράφει!


Σήμερα έχω την τιμή να φιλοξενώ στο μπλόγκ μου την Αντζυ από το HappyMum Angie
Στο blog της θα δείτε πολλές στιγμές από τη γλυκιά καθημερινότητα
με το αγοράκι της που είναι σε φάση εξερεύνησης 
καθώς και πολλές γλυκιές δημιουργίες
γεμάτες φαντασία, άλλες που τρώγονται και άλλες 
που πολύ θα θέλαμε να μπορούμε να δημιουργήσουμε εμείς!
Πάντα αναρωτιόμουν πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να καταφέρνεις
να συνδυάζεις την καθημερινότητα με ένα μικρό ταρζανάκι, 
ενώ δουλεύεις ταυτόχρονα από το σπίτι.
Ζήτησα λοιπόν να γράψει πως είναι μια μέρα από τη ζωή της ως εργαζόμενη από το σπίτι πλήρους απασχόλησης μητέρα.
Απολαύστε την!


Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Διακοπές... Στιγμές... Παντοτινές...


Πως μ'αρέσουν τα ταξίδια
διακοπές με τα παιδιά
εκεί που ξεχνώ τα μή και όχι
μόνο να περνούν καλά!
Δε με νοιάζει το πλακάκι 
αν θα είναι καθαρό
πάτα αγάπη μου με άμμο
δε το καθαρίζω εγώ!

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.


Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Για τη γιορτή της Μητέρας...

Πριν ακόμη γίνεις μαμά, αυτή τη μέρα είναι για σένα ξεχωριστή. Μέρες πριν μπορεί να σκέφτεσαι τι δώρο θα της κάνεις, τι θα την κάνει πιο χαρούμενη. Όλο αγωνία της δίνεις το δώρο της και περιμένεις αυτό το γλυκό χαμόγελο που κάθε μαμά προσφέρει τόσο απλόχερα εκείνη την ώρα. Δεν είσαι βέβαια ακόμη ο αποδέκτης του δώρου. Δεν έχεις αισθανθεί αυτή την γλυκιά αίσθηση, την τρυφερότητα, την αγάπη άνευ όρων που σου προσφέρει το παιδάκι σου μέσα από μια τόσο απλή χειρονομία. Τι κι αν σου δώσει απλώς μια ζωγραφιά! Τι κι αν γράψει το όνομά του για πρώτη φορά στην καρτούλα σου, με γραμματάκια που θυμίζουν ορνιθοσκαλίσματα! Εκείνη την ώρα αισθάνεσαι ότι είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Ότι δεν θα ήθελες τίποτα παραπάνω. Όλη η κούραση, οι αγωνίες, τα νεύρα, αυτή η αίσθηση ότι τις μισές φορές δεν ξέρεις τι σου γίνεται, απλά εξαφανίζεται.

Σήμερα λοιπόν, για την γιορτή της μητέρας, 5 μαμάδες - blogger, γράφουν για την μοναδική αυτή μέρα και για τα δωράκια που έλαβαν ή δώρισαν οι ίδιες στη μαμά τους. Κάθε μια ξεχωριστή. Όλες όμως είναι μαμάδες, μικρών ή μεγαλύτερων παιδιών. Αυτή είναι η μέρα τους!!



Δέσποινα