Πετώντας από την αγκαλιά μου...

Ήταν 18 Ιουνίου , ημέρα Πέμπτη του 2009 όταν ήρθες στο κόσμο...

 Δεν ήταν εύκολη η διαμονή σου εκεί μέσα... Μεγαλώνοντας μέρα με τη μέρα, ψηλώνοντας όλο και πιο πολύ , δε κατάφερες να πάρεις θέση με το κεφάλι προς τα κάτω. 

Ισχιακή προβολή είπαν... Καισαρική...

Φαινόταν ότι πάλευες πολύ να βολευτείς... Το κεφαλάκι σου πίεζε επίμονα τα πλευρά μου, σε σημείο να έχω κάνει μελανιά και ο πόνος δεν ήταν εύκολο να τον υπομένω.

Σαν να το γνώριζες αυτό, δεν προσπαθούσες συχνά να κάνεις αισθητή τη παρουσία σου.

Ήσυχος σχεδόν πάντα, ακόμη και στο doppler κυήσεως  περιμέναμε υπομονετικά να κάνεις αισθητή τη παρουσία σου. Να φανταστείς, με βάλανε στο παλμογράφο για να δούμε την κίνησή σου, μέχρι και σοκολάτες στείλαμε το μπαμπά σου να προμηθευτεί για να σε ξυπνήσουμε (άλλο που δεν ήθελα εγώ η γλυκατζού!)

Λες για αυτό το λόγο να είσαι τόσο γλυκατζής;

Ήσουν υπναράς λοιπόν... Στη κοιλιά μου τουλάχιστον! Δεν είχες και πολλά πράγματα να σε ενδιαφέρουν εκεί μέσα, όλα αυτά που σε τραβάνε σε περίμεναν στον έξω κόσμο.

Να' σαι λοιπόν...

Να' ξερες πόσο πονάω που δεν μπόρεσα να ακούσω το πρώτο σου κλάμα...

Λυπάμαι που δεν ήμουν η πρώτη αγκαλιά σου μόλις ήρθες στο κόσμο... Η καισαρική μου στέρησε αρκετά πράγματα... Ήσουν όμως πεντακάθαρος, μια και δε χρειάστηκε να παλέψεις ιδιαίτερα για να βγεις στο φως, ήσουν λευκός και πανέμορφος!

Όταν συνήλθα και σε φέρανε δίπλα μου, ο μπαμπάς σου άλλαξε τη πρώτη σου πάνα... Πόσο τον ζήλευα εκείνη τη στιγμή...

Δε μπόρεσα λοιπόν, ούτε τη πρώτη σου πάνα να αλλάξω αλλά θα θυμάμαι για πάντα το πρώτο σου θηλασμό. Άρχισες να θηλάζεις με τέτοια αποφασιστικότητα, με τέτοια ορμή και πάθος που μου θύμισες το τρόπο που ήρθες στο κόσμο: Με τσαμπουκά!

Ήρθες για να μείνεις μικρέ μου πρίγκιπα...

Με εκπλήσσεις καθημερινά.

Μοιάζεις να διαβάζεις αόρατες σκέψεις που πλανιούνται στον αέρα αλλά εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη τους. Μας δίνεις μαθήματα ζωής , ξυπνώντας μας από το λήθαργό μας. Διεκδικείς με αποφασιστικότητα αυτό που θέλεις και δε σταματάς μέχρι να το κατακτήσεις.

Μας θυμίζεις τα σημαντικά και να μη δίνουμε σημασία στα ασήμαντα.

Δίνεις νόημα στη ζωή μας και άπλετα χαμόγελα στα χείλη μας.

Είσαι η αφορμή για αξέχαστες μέρες! Και για πολλές μπουγάδες! 

Η αστείρευτη χαρά σου και η προσήλωση σου στις μικρές απολαύσεις της ζωής μου θυμίζει συνεχώς γιατί η ζωή είναι όμορφη.

Συγχώρεσε μου που μοιάζω συχνά να το ξεχνάω!

Ανήμερα των γενεθλίων σου, σε καμαρώσαμε τελικά ως αξιολάτρευτο λυκόπουλο να εκτελείς με εκπληκτική πειθαρχία το χορευτικό σου! 

Ήσουν ένας υπέροχος καβαλιέρος για τη κοκκινοσκουφίτσα, συγκεντρωμένος στις κινήσεις σου και το απολάμβανες απίστευτα!

 Εντάξει, μας είπες να μη τρελαινόμαστε αλλά πως να μη τρελαίνομαι από τη χαρά μου όταν σε βλέπω να πετάς από την αγκαλιά μου με τόσο εκπληκτικό τρόπο;

Τη στιγμή που περίμενα να εμφανιστείς, μεταξύ του ήλιου που με τις ζεστές ακόμη ακτίνες του μας σημάδευε και της αγωνίας μου να κρατήσω τον αδερφό σου στη θέση του μετά από αρκετά βασανιστική για αυτόν ακινησία, συγκινήθηκα απίστευτα σκεπτόμενη εσένα και τη πρώτη σου σχολική εκδήλωση.

Ένιωσα εκείνο το γνώριμο γαργαλητό στη μύτη , σημάδι ότι τα μάτια μου ήταν ήδη έτοιμα να αρχίσουν το γνωστό τους σκοπό. 

Πέντε χρονών... Πότε πέταξες κι εσύ γεμάτο περηφάνια για τα κατορθώματα σου...

Την ίδια μέρα λοιπόν , που κλείνεις τα πέντε σου χρόνια ανέλαβες μια σοβαρή ευθύνη.

Ένα λουλουδάκι σε γλάστρα, δώρο από το σχολείο σου για να το φροντίζεις και να το παρακολουθείς να μεγαλώνει μαζί σου.  Αρνήθηκες να με αφήσεις να σου το κρατήσω...

Εσφιγγες το μικρό γλαστράκι στην αγκαλιά σου σαν να εξαρτιόταν η ζωή σου από αυτό. 

"Πότε θα το ποτίσω μαμά;" με ρώταγες.

Αγοράκι μου... Γεννήθηκες για να λάμψεις με το φως σου στη ζωή μου και τη ζωή όλων όσων σε περιβάλλουν. Μοιάζεις να καταλαβαίνεις πολλά , και θυμώνεις όταν δε σε καταλαβαίνουμε το ίδιο. 

Σου εύχομαι οι ρίζες σου να είναι βαθιές, με δύναμη και σοφία.

Οι άνθρωποι που θα σε αγαπήσουν πολλοί, και πάντα να ανθίζεις στη ζωή τους!

Τι άλλο να πω για να μιλήσει η αγάπη μου που ξεχειλίζει από μέσα μου;

Να ζήσεις, 

με αγάπη η οικογένεια σου...