Καλήν ημέραν άρχοντες
κάλαντα δε θα πούμε
Μόνο για πόδια θα σας πω, να μη παρεξηγούμαι!
Το φανταζόσασταν ποτέ να υπάρχουν μύρια όσα
Καθένα τους διαφορετικό , είδη χίλια οκτακόσια!
Μα σαματά δε κάνουνε , μόνο αγκομαχούνε
Μέσα σε γόβες προσπαθούν με κόπο για να μπούνε
Αλλά με κότσια τρομερά και… θάρρος πιο περίσσιο
Άλλα με κάλλους μπόλικους και δέρμα… γουρουνίσιο!
Κάμποσα με κουντεπιέ παχύ, άλλα πολύ μικρό
Και με αστράγαλο παχύ , άλλα με πιο λεπτό!
Είτε μεγάλα, είτε μικρά, και πάσης ηλικίας
Το θρόνο τους ψάχνουν για να βρουν δοθείσης ευκαιρίας
Αν αναρωτιόσαστε ποιος είναι αυτός ο θρόνος
Ο ένας και ο μοναδικός, ιστορικά ο μόνος
που τραβάει πάντοτε αρσενικών το βλέμμα
και ρέει –λένε- στις φλέβες μας… στων γυναικών το
αίμα!
