Για σένα μαμά!

Ήταν απόγευμα, γυρίζαμε με το Θάνο μου από το απογευματινό του μάθημα και περπατούσαμε χαζεύοντας από εδώ και από εκεί τα λουλούδια που ήταν σε πλήρη άνθιση.

 Εγώ ως συνήθως με τη γριούλα στο χέρι και να βγάζω ότι μου τραβάει τη προσοχή.

"Όλο φωτογραφίες βγαζεις" μου λέει το αγόρι μου.

 "Δώσε μου κι εμένα να βγάλω καμία!" Και έβγαλε κάποιες πολύ ωραίες. 

Μετά μάζεψε ενα μπουκετάκι χαμομηλάκια σε ένα σημείο όπου τα λουλουδάκια αυτά απλώνονταν γενναιόδωρα κατά μήκος του πεζόδρομου και μου το προσφέρει λέγοντας;

Για σένα μαμά!

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το μπουκετάκι αυτό , το οποίο το έβαλα σε βαζάκι  να λιάζεται στο παράθυρο της κουζίνας μου και να φλερτάρει με το γαλάζιο του ουρανού.

Μια και πήρα στη σειρά όλες τις μπλογκοδραστηριότητες, αυτή η φωτογραφία ήταν η συμμετοχή μου στο ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙΝ της Μαρίας Νι από το Μια ματιά στον Ήλιο με γιορτινά  . 

Νομίζω πήρε 10 βαθμους. 

Ευχαριστώ πολύ όσους τη ψήφισαν αλλά και για την ευκαιρία να δω τόσες ωραίες φωτογραφίες!

Σας χαιρετώ! 

Μητέρα μια Δευτέρα

Μητέρα μια Δευτέρα

Πρωί πρωί αξημέρωτα , η τσίμπλα μεσ'το μάτι

χτυπάει τόσο επίμονα, να σπάσω θέλω κάτι!

Σηκώνομαι μα στα τυφλά μισοκοιμάμαι ακόμη

και ο καθρέπτης μου μιλά: Που πας μ' αυτή τη κόμη;

Κλείνω τους συναγερμούς, ανοίγω τα παντζούρια

(τα κάνω και αντίστροφα όταν πάω με φούρια

τότε είναι που ξυπνώ για τα καλά η καημένη 

και τη μουρμούρα πιάνουνε οι γείτονες μαζεμένοι!)

Link Party #4

Γειά σας μπλογκο παρέα!
Άλλο ένα πάρτυ είναι εδώ έτοιμο να μας φέρει κοντά!
Ελάτε να μοιραστείτε, να κάνετε τη βόλτα σας, να πιείτε χαλαρά το καφέ σας (όσο χαλαρά μπορεί να γίνει μια και είναι Σάββατο και τα παιδιά δεν έχουν σχολείο!)

Ωριμότητα

Άλλη μια αναζήτηση στο Σεντούκι του Χρόνου... 

Ενα ποίημα της εφηβείας  που δείχνει το προβληματισμό για κάτι που άρχιζα να γεύομαι σιγά σιγά και να μου προκαλεί αμφιβολίες για το αν ήθελα πραγματικά

να μπω σε αυτό το καινούριο κόσμο ή να συνεχίσω να ζώ στον ασφαλή κόσμο που ήξερα μέχρι τότε.

Ακόμη και αν ήθελα να μείνω πίσω, δε θα μπορούσα...

Η ζωή τραβάει μπροστά!

Δημιουργικότητα σε υπερθετικό βαθμό!

Σήμερα δε θα σας απασχολήσω πολύ! 

Ούτε και θα αρχίσω να αναλύω τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνουμε ως σωστοί άνθρωποι και γονείς! Είναι ώρα για έμπνευση!

Τα παρακάτω δε τα βλέπετε γιατί πρέπει να τα μαθετε εσείς (που αξίζει σίγουρα το κόπο, εαν δε τα έχετε δεί ήδη, να τα δείτε!)

Μου προκάλεσαν όμως τέτοιο θαυμασμό που πρέπει κάπως να το μοιραστώ κι εγώ, αλλιώς θα σκάσω! Τέτοια δημιουργικότητα , είναι ευλογία μεγάλη !

Τέχνη με μια κόλλα Α4! 

Μια Κυριακή διαφορετική από τις άλλες...

Κυριακή 18 Μαΐου 2014. Μια σπουδαία μέρα. Θέλω να τη θυμάμαι για πάντα! Ξέρετε , σήμερα έγιναν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ευκαιρία για οικογενειακή έξοδο! Πάμε να ψηφίσουμε! είπαμε στα παιδιά. Ο Αλέξης μας κοίταξε ύποπτα.

-Τι είναι ψηφίσουμε; ρωτάει.
-Θα πάμε να πάρουμε κάτι χαρτιά για να διαλέξουμε το δήμαρχο και θα μπούμε σε ένα δωμάτιο με       κουρτίνα , θα βάλουμε το χαρτί σε ένα φάκελο και μετά θα το πετάξουμε σε ένα κουτί. 
Ο Αλέξης μας κοίταζε ακόμη ύποπτα. Τη τελευταία φορά που του μιλήσαμε για κάτι χαρτιά που θα πάρουμε τον είχαμε πάει στο γιατρό.
-Τι είναι ο δήμαρχος; συνέχισε παρόλα αυτά για να επιβεβαιώσει τις υποψίες του.
-Δήμαρχος είναι αυτός που διαλέγουμε για να κάνει τον τόπο καλύτερο.
-Εγώ θα μείνω εδώ! δήλωσε, καθώς δε τον ικανοποίησε η απάντηση.

Link Party Σαββατου #3!

Να' μαστε και πάλι!

Σας λείψαμε; Μμμμ, μπορεί και όχι, γιατί πήξαμε για παρτυ!

Πάντως ήρθε πάλι η ώρα και πιστή στο ραντεβού μου είμαι εδώ!

(Νυστάζω λίγο, αν μου ξεφύγει κανένα χασμουρητό 

μη με παρεξηγήσετε!)

«Μη τρελαίνεστε!»

Σαν γονείς περιμένουμε πως και πως τη στιγμή που θα καμαρώσουμε τα παιδιά μας σε μια σχολική εκδήλωση, να ακούσουμε τη φωνούλα τους να απαγγέλει τους στίχους που τους έχουν ανατεθεί και έχουμε χύσει ιδρώτα (!) για να τα μάθουν, να παρακολουθήσουμε με συγκίνηση που απέχει ελάχιστα από το δάκρυ τα αστέρια μας να κάνουν τα βήματα του χορού ή του θεατρικού που έχουν μάθει στο σχολείο.

Ονοματοθεσία!

Πάνε 6 και κάτι χρόνια που σ'είχα στη κοιλιά μου

Είχες γερά τα πόδια σου, φαινότανε χαρά μου

τη μπάλα πως θα κλώτσαγες με πάθος στη ζωή σου

την κυνηγάς ολημερίς  κι ας κόβεται η αναπνοή σου...

Θέσαμε επί τάπητος το θέμα που μας καίει 

"Πως θα το βγάλουμε το παιδί;" ο μπαμπάς σου  λέει

"Η επανασταση της καλοσυνης στην πραξη"

Ξημερώματα. Η γυναίκα βγαίνει από το ζαχαροπλαστείο φορτωμένη με κούτες και κατευθύνεται απέναντι από το κατάστημα να τα πετάξει στο κάδο της ανακύκλωσης. Πριν γυρίσει πίσω, πετάει μέσα στον κάδο απορριμμάτων μια σακούλα με υπολείμματα της χθεσινής ημέρας. Πριν καλά καλά γυρίσει πίσω, βλέπει μια γυναίκα με δυο κοριτσάκια να φτάνουν μπροστά στους κάδους και με τη βοήθεια της μάνας να μπαίνουν τα κορίτσια μέσα και να σκαλίζουν τα σκουπίδια για τον ανέλπιστο θησαυρό… φαγητό…

Στα σύννεφα χαμηλά...

Άλλη μια αναζήτηση στο σεντούκι του χρόνου...

Το συρτάρι του κομοδίνου στη κρεβατοκάμαρα μας είχε από καιρό ξεχαρβαλωθεί και υπέμενε στωικά τη φθορά του χρόνου να το αποτελειώσει. Δε μπορούσα να επιτρέψω κάτι τέτοιο, όχι όταν έχω ένα ολόκληρο κουτί ατλακόλ να περιμένει να το χρησιμοποιήσω! 

Έβγαλα λοιπόν το συρτάρι από τη θέση του και το άδειασα ,

 ανακαλύπτοντας θαμμένο κάτω από αυτό ένα ποίημα που είχα γράψει πάνω σε ένα διάτρητο χαρτί που χρησιμοποιούνταν για εκτύπωση λογιστικών καταστάσεων. 

Απόδειξη ότι το ποίημα αυτό το είχα γράψει τα πρώτα χρόνια που έπιασα δουλειά ως βοηθός λογιστή.

Σας το παραθέτω παρακάτω.

Guest Post: Η Αντζυ γράφει!

Σήμερα έχω την τιμή να φιλοξενώ στο μπλόγκ μου την Αντζυ από το HappyMum Angie! 

Στο blog της θα δείτε πολλές στιγμές από τη γλυκιά καθημερινότητα

με το αγοράκι της που είναι σε φάση εξερεύνησης 

καθώς και πολλές γλυκιές δημιουργίες

γεμάτες φαντασία, άλλες που τρώγονται και άλλες 

που πολύ θα θέλαμε να μπορούμε να δημιουργήσουμε εμείς!

Πάντα αναρωτιόμουν πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να καταφέρνεις

να συνδυάζεις την καθημερινότητα με ένα μικρό ταρζανάκι, 

ενώ δουλεύεις ταυτόχρονα από το σπίτι.

Ζήτησα λοιπόν να γράψει πως είναι μια μέρα από τη ζωή της ως εργαζόμενη από το σπίτι πλήρους απασχόλησης μητέρα.

Απολαύστε την!

Διακοπές... Στιγμές... Παντοτινές...

Πως μ'αρέσουν τα ταξίδια

διακοπές με τα παιδιά

εκεί που ξεχνώ τα μή και όχι

μόνο να περνούν καλά!

Δε με νοιάζει το πλακάκι 

αν θα είναι καθαρό

πάτα αγάπη μου με άμμο

δε το καθαρίζω εγώ!

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Για τη γιορτή της Μητέρας...

Πριν ακόμη γίνεις μαμά, αυτή τη μέρα είναι για σένα ξεχωριστή. Μέρες πριν μπορεί να σκέφτεσαι τι δώρο θα της κάνεις, τι θα την κάνει πιο χαρούμενη. Όλο αγωνία της δίνεις το δώρο της και περιμένεις αυτό το γλυκό χαμόγελο που κάθε μαμά προσφέρει τόσο απλόχερα εκείνη την ώρα. Δεν είσαι βέβαια ακόμη ο αποδέκτης του δώρου. Δεν έχεις αισθανθεί αυτή την γλυκιά αίσθηση, την τρυφερότητα, την αγάπη άνευ όρων που σου προσφέρει το παιδάκι σου μέσα από μια τόσο απλή χειρονομία. Τι κι αν σου δώσει απλώς μια ζωγραφιά! Τι κι αν γράψει το όνομά του για πρώτη φορά στην καρτούλα σου, με γραμματάκια που θυμίζουν ορνιθοσκαλίσματα! Εκείνη την ώρα αισθάνεσαι ότι είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Ότι δεν θα ήθελες τίποτα παραπάνω. Όλη η κούραση, οι αγωνίες, τα νεύρα, αυτή η αίσθηση ότι τις μισές φορές δεν ξέρεις τι σου γίνεται, απλά εξαφανίζεται.

Σήμερα λοιπόν, για την γιορτή της μητέρας, 5 μαμάδες - blogger, γράφουν για την μοναδική αυτή μέρα και για τα δωράκια που έλαβαν ή δώρισαν οι ίδιες στη μαμά τους. Κάθε μια ξεχωριστή. Όλες όμως είναι μαμάδες, μικρών ή μεγαλύτερων παιδιών. Αυτή είναι η μέρα τους!!

Δέσποινα

www.mamadesekrisi.blogspot.gr

Link Party ! Week #2

Έφτασε κιόλας το Σάββατο!

Ήταν μια εβδομάδα γεμάτη με πάρτυ και ξεφαντώματα αναρτήσεων!

Η δυνατότητα που μου δόθηκε να γνωρίσω νέα μπλόγκ αλλά και να μάθω καλύτερα αυτά των οποίων την ύπαρξη ήδη γνώριζα!

Ο πλούτος των πληροφοριών ανεκτίμητος!

Σκαρφίζοντας νέο βραβείο: Caring Heart Award!

Μπαίνοντας στη μπλογκόσφαιρα μου δημιουργήθηκε η απορία πως γεννιούνται 

αυτά τα ωραία βραβεία που κυκλοφορούν.

Μια και δεν υπάρχει πουθενά ένας κατάλογος με όλα τα είδη βραβείων που υπάρχουν

 δεν γνωρίζω εάν το βραβείο που θέλω να δώσω υπάρχει ήδη 

αλλά μια και μου αρέσει να δημιουργώ νέα πράγματα και μου αρέσει πολύ να κάνω δώρα στους άλλους

αποφάσισα να δημιουργήσω ένα ειδικά για την περίσταση.

Θα τηλε-ραθώ!

Η αλήθεια είναι ότι όταν ήμουν μικρή ήμουν τρελή και παλαβή με τη τηλεόραση. Ναι είναι αλήθεια. Ντρέπομαι που το παραδέχομαι τέτοιες εποχές που το "χαζοκούτι " είναι δακτυλοδεικτούμενο αλλά είναι αλήθεια! Ψέμματα να πω;

photo credits

Είναι τυχαίο λοιπόν που και το καμάρι μου, ο Θάνος μου ξυπνάει και κοιμάται έχοντας στο μυαλό του πότε θα στηθεί μπροστά από τη παραλληλόγραμμη σειρήνα; Και να φανταστείς ότι από τότε που γεννήθηκε, έχοντας στο μυαλό μου το δικό μου κόλλημα με την TV ήμουν κέρβερος όσον αφορά την παρακολούθηση της. Παππούδες και γιαγιάδες , μπαμπάδες και θειάδες με άκουγαν να πατάω πόδι και το πρόσωπό μου να πετάει φωτιές όταν τους έλεγα  "όχι τηλεόραση:"  Η γλυκύτατη πεθερά μου , είδε κι απόειδε και πέταξε κάποια στιγμή μεταξύ σοβαρού και αστείου :

Music Award!

Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι πήρα το πρώτο και το δεύτερο μου βραβείο! Η Κική από το ΕΚΦΡΑΣΟΥ και η Μαρία από το Η Ζωή Μας Μια Εικόνα μου έκαναν τη τιμή να μου δώσουν το Μουσικό Βραβείο και τις ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!

Για όσους δε το έχουν καταλάβει ακόμη (δε το φωνάζω κιόλας!) μου αρέσει πολύ η μουσική! Αρα θεωρώ σπουδαία ευκαιρία να εκμεταλλευτώ αυτό το βραβείο για να σας κεράσω 5 ωραίες 

μουσικές μπουκιές!

Οι όροι του βραβείου είναι:

Not a party type!

Πριν το Πάσχα πήγαμε σε ένα πάρτυ γενεθλίων ενός συμμαθητή του Θάνου. Πήραμε μαζί και τον Αλέξη που δεν έχει πάει σε πάρτυ άλλου παιδιού εκτός από αυτά της οικογένειας μας. Φτάσαμε πρώτοι! 

Αφού παραδώσαμε τα δώρα, κάθισα σε μια καρέκλα μια και η οικοδέσποινα ήταν στις ετοιμασίες ακόμη, θα είχε και το άγχος της , δεν άκουσε μια ερώτηση που έκανα για έναν ωραιότατο χειροποίητο πίνακα που μου τράβηξε τη προσοχή. (Κατάφερα βέβαια και τη ρώτησα αργότερα, το τι ιδέες μου έδωσε, δε λέγεται!) Τότε άρχισαν τα δύσκολα! Άρχισαν να εμφανίζονται άτομα τα οποία δε γνώριζα (λογικό , θα μου πείτε!) και τα οποία γνωρίζονταν όλα μεταξύ τους (Σόι και φιλικός περίγυρος όπως συμπέρανα, δεν γινόταν να μου αναλύουν το οικογενειακό δέντρο όλων εκεί μέσα!) 

Μέσα από το φίλτρο black & white… (Γράμμα στην Ανεργία...)

Ήρθες… Σε περίμενα… Δε σε ήθελα ,μα σε περίμενα. Το ήξερα πως θα έρθεις κάποια στιγμή… Μήπως… σε κάλεσα εγώ; Τι ευγενικό να δεχτείς τη πρόσκληση… Καταλυτική η επιρροή σου… Επιβλητική η παρουσία σου…

 

by Methyss

Το Link Party του Σαββάτου! #1

Έφτασε και η μέρα του Σαββάτου!

 Η μέρα που φιλοξενώ το Link Party, μια ευκαιρία να αλληλεπιδράσουμε με άλλα blogs, να διαβάσουμε αναρτήσεις του παρελθόντος από αγαπημένα μας blog που δεν έτυχε να πέσει το μάτι μας στο παρελθόν και γενικά να μοιραστούμε!

Το σημερινό θέμα είναι

Πρωτομαγιά μέσα από το φακό της γριούλας μου!

Η μηχανή μας φέτος κλείνει  τα 10 της χρόνια μαζί με το γάμο μας.

 Δε θα πω πολλά, 

θα την αφήσω να σας δείξει όλα αυτά που αποθανάτισε...

Το δικό μου στεφάνι ,
 απο αγριολούλουδα που μαζέψανε τα αγόρια μου...