Link Party Σεπτεμβρίου #2

Κι εκεί που νόμιζα οτι θα άρχιζε το σχολείο  και θα χαλαρώναμε, όλως περιέργως τώρα ο χρόνος είναι ακόμη λιγότερος!

Δε ξέρω πως γίνεται, αλλά συμβαίνει. 

Τα ελεύθερα πλέον πρωινά καλύπτονται με κάποιες εξωτερικές εργασίες, ψώνια και δουλειές του σπιτιού ενώ η υπόλοιπη μέρα συνεχίζει να καταλαμβάνεται από τη παιδική παρουσία...

Η εποχή της τρομολαγνείας.

Είμαι γονιός.

Καθημερινά ξυπνάω και κοιμάμαι με μοναδική μου έννοια τα παιδιά μου. 

Πως θα τα φροντίζω. Πως θα τους παρέχω το καλύτερο για την υγεία και τη φυσική τους κατάσταση. Πως θα τους δώσω ότι χρειάζονται για να αναπτυχθούν σωστά ψυχικά και σωματικά.

Ξέρω οτι το γάλα είναι βασικό είδος διατροφής για την ανάπτυξή τους. Ξέρω οτι το γάλα θα μεγαλώσει τα παιδιά μου. Το ξέρω γιατί μου το λένε όλοι χρόνια τώρα, απ' όταν ήμουν εγώ η ίδια παιδί. Το ξέρω γιατί  μου το λεει ο παιδίατρος!

Εσύ θα δώσεις ένα τέλος;

Για όσους παρακολουθούν τις Ιστορίες του Καφενέ, τις οποίες διοργάνωσε πολύ πετυχημένα η Αριστέα από το Η Ζωή είναι Ωραία, ίσως να ρίξατε και μια ματιά και στη δική μου ιστορία, που αναφέρεται σε μια κοπέλα, την Αλεξία, που δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από το παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να γράφω και ξέχασα να σταματήσω και έτσι η ιστορία κόπηκε κάπως απότομα, δημιουργώντας μου την ανάγκη να της δώσω μια συνέχεια και ένα τέλος.

Κλικ στην εικόνα

Το πρωτο Link Party του Σεπτέμβρη!

Πάει και αυτό το καλοκαίρι!

Καιρός για επιστροφή στα θρανία, στις δουλειές (μήπως σας βρίσκεται καμία και για εμένα βρε παιδιά;) και στις συνήθεις υποχρεώσεις μας που τόσο μας αρέσει να αφήνουμε στην άκρη όταν έρχεται το καλοκαιράκι!

Επιστροφή και στα Link Party! 

Τα μάτια σου είναι κόκκινα...

Εκεί που νόμιζα ότι η αναισθησία είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό των ανδρών... 

ήρθαν τα παιδιά μου να με διαψεύσουν.

Δε κλαίω μπροστά στα παιδιά. 

Δεν είναι κάτι που μου αρέσει να βλέπουν και όσο μπορώ και περνάει από το χέρι μου

το αποφεύγω.

Να που έγινε... με τα μάτια μου να κοκκινίζουν στο πρώτο δάκρυ.

                                                       

                                                       Αλέξης: Τα μάτια σου είναι κόκκινα

                                                       Θάνος: Είναι γιατί νυστάζει!

Αποχαιρετώντας το Καλοκαίρι μέσα από το φακό...

16. Ομορφιά

Ομορφιά... κλεισμένη πίσω από σύρμα

δεν παύει να λέγεται ομορφιά

17. Χαλάρωση

Γιατί κρύβεται στα μικρά και στα ανύποπτα 

αλλά εξίσου μεγάλα και σημαντικά