Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Πίσω στα παλιά λημέρια.

Πάνε σχεδόν δυο χρόνια . Μοιάζει σαν να'τανε εχθές
Τότε που ζούσα τη στιγμή  και άφησα τις γραφές.

Λένε πως σε τρικυμίες αναζητά κανείς τη πένα
και πρέπει να ομολογήσω οτι ίσχυε και για εμένα


Σαν πάψανε οι τρικυμίες ήρθε η ηρεμία 
και στο μυαλό της μαμάς σε κρίση επικράτησε νηνεμία

Πλεον οι ιδέες δε τριβέλιζαν το μυαλό 
ούτε έβλεπες στο βλέμμα  από τις σκέψεις εναν χαμό



Πέρασε λοιπόν γοργά αυτή η διετία  
και τα αγόρια κοντεύουν να μπουν στην εφηβεία

Νέες περιπέτειες προσφέρει η Ζωή
και νέους πειρασμούς προβάλλει η Γραφή

Η Ανοιξη θαρρείς το μάτι πως μου κλείνει 
και τοπίο  μεγαλόπρεπο στο πέρασμά μου στήνει



Οι ιδέες απροσκάλεστες συρρέουν τώρα εμπρός μου 
προδίδοντας τις ομορφιές και τη μαγεία του κόσμου

Ο γυρισμός δειλά δειλά σε στέκια  αγαπημένα 
που θόλωσαν προσωρινά μα δεν είναι ξεχασμένα

Το καταλάβατε θαρρώ αυτό που τώρα λέω
"πάει καιρός"  "ολα καλά;" "υπάρχει κάτι νέο;"

Τώρα φίλη μου παλιά  , πένα μου ξεφτισμένη 
κρατήσου καλά στο χέρι μου , το απέραντο  περιμένει!








3 σχόλια:

  1. Μας έλειψες, Δεσποινάκι! Εύχομαι καλό Πάσχα, με υγεία και πολλές χαρές! Φιλιάαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άντε, με το καλό Δεσποινούλι μου γλυκό!🎈
    Όμως εγώ είμαι τελικά "ο,τι να 'ναι", γιατί
    με κάποιες "τρικυμίες" "ναυαγώ", κι ούτε λόγος
    για γραφή, έστω κι αν μου λείπει... Φιλάκια!💖

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλες μου καλές κι αγαπημένες, μια που το είπα και πολλές που δε το έκανα!
    Αλλά αμέτρητες φορές που το σκέφτομαι ακόμα!
    Σας φιλώ και ευχαριστώ για τα σχολια��

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι απόψεις όλων σεβαστές αρκεί να μην εκφράζονται με προσβλητικό τρόπο.