Γεννήθηκε στις 13/2.
Μόλις μια μέρα πριν από τη γιορτή των ερωτευμένων.
Από εκείνη την ημέρα, αυτή είναι ο έρωτας των γονιών της!
Ηταν μεσημεράκι, και ήμουν ακόμη στη δουλειά όταν έφτασαν τα νέα της γέννησης της.
Η μαμά της ήταν στο μαιευτήριο πάνω απο ενα εικοσιτετράωρο περιμένοντάς τη.
Και ήρθε!
Όταν διάβασα το μήνυμα δε με κρατούσε ο τόπος!
Τα μάτια μου θόλωσαν από τη συγκίνηση και η καρδιά μου πετάριζε σαν τρελή.
Απορώ , γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που γινόμουν θεια.Εχουν περάσει ομως χρόνια από τοτε και ήμουν ένα έφηβο κοριτσάκι τη πρώτη φορά. Οχι όμως και τη τριτη φορά. Τότε ήμουν λιγο πριν ανέβω τα σκαλοπάτια της εκκλησίας.
Συνειδητοποίησα οτι αυτό που τα άλλαζε όλα ήταν το γεγονός οτι κι εγώ είχα γίνει μητέρα εν τω μεταξύ και ήξερα τι σημαίνει να γεννάς. Ξερω τι είναι να μπαίνει στη ζωή σου ενα ολοκαίνουριο πλασματάκι, μείξη δυο ανθρώπων που η ζωή έφερε κοντά και δημιουργήθηκε με αγάπη.
Και αυτό να το κάνει η αδεφή σου! Η μικρή σου αδερφή που ακόμη θυμάσαι οτι την αποκαλούσες "ουρά του τηγανιού" (χάλια παρατσούκλι, το ξέρω) επειδή σε ακολουθούσε όπου κι αν πήγαινες και πόσο σε εκνεύριζε αυτό, θυμάσαι;
Δάκρυσα λοιπόν, ίσα ίσα για να μη πνιγώ από το συναίσθημα, ήμουν και στη δουλειά και έπρεπε να επιβληθώ στον εαυτό μου. Αλλά δε με κρατούσε ο τόπος από τη χαρά !
Αρχισα λοιπόν να διαλαλώ παντού (σε συναδέλφους και"πελατες") οτι γεννήθηκε η ανηψούλα μου!
Η μικρή μου ανηψιά έχει γενέθλια τρεις μέρες πριν από τον Θάνο.
Και σήμερα κλεινει τους τρεις μήνες ζωής.
Αλλά δυστυχώς δεν την έχω γνωρίσει ακόμη, επειδή γεννήθηκε στην άλλη πρευρά του Ατλαντικού.
Νιώθω σαν να τη γνωρίζω όμως, σαν να ήξερα απο παλιά αυτό το μικρό πλασματάκι που τώρα έχει γεμίσει μαγουλάκια και πετάει φωνούλες από εδώ και από εκεί.
Όπως πάντα ο τρόπος μου να εκφράσω τα συναισθήτα μου ήταν η δημιουργικότητα.
Φορεματάκια , λαμπάδα, φανελάκια και το μέλλον μας περιμένει...
Δέσποινα, εύχομαι σύντομα ή αλλιώς στο μέλλον που σας περιμένει, όπως καλά λες κι εσύ, να τη δεις κι από κοντά και αν την κρατήσεις στην αγκαλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά για σήμερα!
Μαρία μου ευχαριστώ πολύ! Έγραφα την ανάρτηση αυτή στο αεροδρόμιο ενώ ταξίδευα προς τα εκεί... Μόνο που ήταν έκπληξη για τους δικούς μου και δεν ηθελα να το μάθουν!
ΔιαγραφήΔέσποινα μου να σας ζήσει!! Να είναι γερή και χαμογελαστή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γρήγορα να βρεθεί και στην δική σου αγκαλιά.
Κι εγώ την μοναδική μου ανίψια μια φορά την έχω δει μωράκι και τώρα έχει χρονίσει κι αυτή!
Υ.Γ. Στην αρχή νονιζα ότι έγραφες για εσένα. Έχω χάσει πολλά blogoεπεισόδια όποτε δεν μου έκανε και πολύ εντύπωση. Μην σου πω απογοητεύτηκα και λίγο.
Μαρθα μου την γνώρισα!Είμαι στο Σικάγο αυτή τη στιγμή και λιώνω κάθε φορά που μου χαμογελά!
ΔιαγραφήΔε νομίζω ότι με παίρνει πια για άλλον ένα γύρο κοριτσι μου... Θα απολαύσω τα ανηψακια μου αντ'αυτού!
Πολλά φιλιά σε σένα και τα κορίτσια σου!
Να σας ζήσει το μωράκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα μωρέεεεε! Με συγκίνησες! Και η μικρούλα λογικά τώρα είναι πόσο? Σχεδόν 8 μηνών?! Να σας ζήσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεσποινάκι μουουου! Λογικά είχα χάσει το blog σου όταν ο blogger μου εξαφάνισε όλο το blog roll... Νόμιζα πως τα βρει όλα αλλά δεν...
Μετά εξαφανίστηκα κι εγώ και βλέπω πως κι εσύ κάνεις τις αποχές σου, ε?!
Χάρηκα ειλικρινά που ξαναβρεθήκαμε! (Και στο instgram γιατί δεν σε ακολουθώ, ε???? Oh, my! Μαντάρα τα έχω κάνει!)
;-)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κούκλα μου! (Άντε, δώσε και στους άντρες σου μερικά!
♡