Γαμήλια φωτό ... 10 ετών!

Το καλοκαίρι είναι η δέκατη επέτειος του γάμου μας. Θυμάμαι, σε μια Ελλάδα μέσα στο πυρετό των Ολυμπιακών αγώνων να' μαστε και εμείς, να παντρευόμαστε μέσα στο απόγειο του καύσωνα!

Όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, τόσα χρόνια , παρόλο που είχα τις φωτογραφίες εκτυπωμένες σε κατάλληλο μέγεθος για κορνίζα , δεν τις έβαλα ποτέ. 

'Ενας λόγος είναι ότι δεν τρελάθηκα με το αποτέλεσμα... Από κάθε σκοπιά. Εμφάνιση , δική μου κυρίως (ο Βασίλης ήταν κουκλί αλλά μέσα στην αμηχανία!) ποιότητα και κυρίως χρώμα! Τα μαλλιά μου άλλο χρώμα ήταν άλλο τα έβλεπα στη φωτογραφία! Τι να πεις, ήμουν μικρή και άμαθη! (Δικαιολογίες...)

Αποφάσισα λοιπόν στα ξαφνικά να ξεθάψω τις γαμήλιες αυτές φωτογραφίες και να δώσω σε μία από αυτές τη θέση που δικαιωματικά της ανήκει μέσα στο σπίτι. Πρέπει βρε παιδί μου να έχουμε και ένα στιγμιότυπο από την έναρξη του κοινού μας βίου και της οικογένειας μας, σωστά; Ορίστε λοιπόν τι έκανα...

1. Εδώ και χρόνια είχα στην αποθήκη μου ένα πάνελ καμβά που ποτέ δεν το αξιοποίησα. Πήρα λοιπόν να το συνδυάσω με τη φωτογραφία μου , φροντίζοντας το πλαίσιο γύρω από τη φωτογραφία να είναι συμμετρικό.

2. Κόλλησα τη φωτογραφία με ατλακόλ από κάτω και στη συνέχεια άλειψα όλη τη φωτογραφία από πάνω με την κόλλα. Επειδή μέχρι τώρα δεν έχω κάνει παρόμοια εργασία με μεγάλη συσκευασία της κόλλας αυτής, με ξάφνιασε το γεγονός ότι ήταν τόσο πολύ πηχτή. Αναγκάστηκα να την ελαφρύνω με ελάχιστο νερό γιατί δεν κυλούσε το πινέλο καθόλου πάνω στη φωτογραφία! Το άφησα να στεγνώσει όλη τη νύχτα.

3. Την επόμενη μέρα εφάρμοσα αγαπημένες διδαχές του ArtAttack! Πήρα χαρτί υγείας το οποίο πολύ προσεκτικά το βούτηξα σε πολύ αραιωμένη με νερό ατλακόλ και το στράγγιξα έτσι όπως ήταν απλωμένο, γιατί αν το τσαλάκωνα όπως στραγγίζουμε τα ρούχα πχ δε θα κατάφερνα ποτέ να το άνοιγα πάλι, θα γινόταν θρύψαλα! Λίγο λίγο αυτό το χαρτί το τοποθέτησα στις άκρες της φωτογραφίας συνθέτοντας ένα ανάγλυφο πλαίσιο για το ... έργο τέχνης μου! (τρομάρα μου!)

4.Πήρα την επόμενη μέρα το στεγνό πλέον κάδρο (Το έβαλα να στεγνώσει στο μπαλκόνι σε μέρος σκιερό για να μη μου αλλοιώσει ο ήλιος τη φωτογραφία) και το πέρασα ταμποναριστά από πάνω μαύρη κρέμα γυαλίσματος παπουτσιών (έχει μέσα η συσκευασία σφουγγαράκι)! Ήταν πειραματική κίνηση, αλλά το χάρηκα ιδιαίτερα, γιατί το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ! 

Μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία και τη πολυετή καθυστέρηση στην αναγνώριση της αξίας της, η γαμήλια φωτογραφία μας πήρε τη θέση της στο σπιτικό μας, ακριβώς κάτω από το ράφι που βρίσκεται η φωτογραφία των παιδιών!

Δε ξέρω αν σας έπεισα να το δοκιμάσετε , αλλά πραγματικά αξίζει το κόπο!