10 Μαϊμούδες και ένα τσαμπί μπανάνες.

Έγινε που λέτε κάποτε ένα πείραμα. Έβαλαν μέσα σε ένα κλουβί 10 μαϊμούδες και πάνω σε μία σκάλα ένα τσαμπί με μπανάνες. Οι μαϊμούδες όπως ήταν φυσικό έτρεξαν να τις πάρουν. Κάθε φορά όμως που συνέβαινε αυτό, δηλαδή να πάρει μια μαϊμού τις μπανάνες, οι υπόλοιπες άμοιρες μαϊμούδες καταβρέχονταν με κρύο νερό υπό πίεση. Τις τρώγανε με άλλα λόγια! (Όχι τις μπανάνες... της χρονιάς τους το ξύλο τρώγανε!)

Έγινε μια και δυο το ίδιο πράγμα, οι καημένες μαϊμούδες είδαν κι απόειδαν και όποτε πήγαινε η μαϊμού να πάρει τις μπανάνες οι υπόλοιπες που ήξεραν τι θα ακολουθούσε, δηλαδή ότι θα γινόντουσαν λούτσα (και χωρίς να έχουν φάει την μπανάνα κιόλας, ποιος το καταπίνει κάτι τέτοιο;) άρχισαν να πλακώνουν στο ξύλο την μαϊμού που είχε  το θάρρος να ανέβει στη σκάλα. Μια και δυο το ίδιο πράγμα ώσπου οι μπανάνες μένανε εκεί πάνω να τις καμαρώνουν αλλά καμιά μαϊμού δε τολμούσε να τις διεκδικήσει γιατί... φοβόντουσαν ότι θα τις φάνε από τις φιλενάδες τους αν έπαιρναν τις μπανάνες  ή θα τις έτρωγαν από το υγρό στοιχείο αν δεν κατάφερναν να πάρουν τις μπανάνες. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή!

Ώσπου μια μέρα μια από τις μαϊμούδες αντικαταστάθηκε από μια καινούρια. Η οποία όπως ήταν φυσικό ανέβηκε να πάρει το ξανθό πειρασμό! Πόση χαρά θα ένιωσε όταν τις έπιασε στα χέρια της και πρόλαβε να φάει κιόλας λίγο! Μετά βέβαια τις έφαγε γερά από τις παλιές μαϊμούδες χωρίς να ξέρει το λόγο. Αφού δεν κατάλαβε το ξανάκανε αλλά μετά από μια και δυο που τη κάνανε τόπι στο ξύλο το πήρε το μήνυμα ότι οι μπανάνες είναι off limits και δεν τις ξανάγγιξε, παρόλο που ακόμη δεν ήξερε το λόγο! 

Η ίδια ιστορία συνεχίστηκε μέχρι που όλες οι παλιές μαϊμούδες (που ήξεραν γιατί έπεφτε το ξύλο) αντικαταστάθηκαν. Είχαμε λοιπόν 10 νέες μαϊμούδες που όλες στην αρχή αποπειράθηκαν να φάνε τις μπανάνες, τιμωρήθηκαν για αυτό χωρίς να ξέρουν το λόγο, και εφάρμοσαν την ίδια τακτική της τιμωρίας στις νεοεισερχόμενες χωρίς ακόμη να ξέρουν το λόγο! 

Σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία;

Αφορμή για να κάνω  αυτή την ανάρτηση ήταν μια δημοσίευση της MommyWiki σχετικά με τις δημοτικές βιβλιοθήκες, το "βασιλικό " τους ύφος και το  καθόλου εξυπηρετικό προς το κοινό ωράριο και κανόνες λειτουργίας. Έγραψαν συγκεκριμένα σε ένα σχόλιο:

Περισσότερο μου φαίνεται πως κάποιος ανεγκέφαλος έβαλε κάποια στιγμή τον περιορισμό αυτό και τώρα κάποιοι επόμενοι (εξίσου ανεγκέφαλοι… δεν μπορεί) υπάλληλοι απλά τον εφαρμόζουν. Άντε να πάει μπροστά μετά το Ελληνικό Δημόσιο... Και το κακό είναι ότι μας βάζουν στο τρυπάκι να βρούμε έναν πιο παράδοξο τρόπο για να κάνουμε τη δουλειά μας...

Η ιστορία με τις μαϊμούδες λοιπόν ήταν λίγο μεγάλη για να την γράψω ως απάντηση σε αυτό το σχόλιο... Όπως καταλάβατε εμείς είμαστε οι μαϊμούδες και όλοι αυτοί οι κανόνες που υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, όλα τα παράλογα που λαμβάνουν χώρα εδώ σ' ετούτη τη χώρα και εμείς συνεχίζουμε να τα κάνουμε πράξη ως θέατρο του παραλόγου γιατί απλά... "έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ..." είναι η στάση που κράτησαν οι μαϊμούδες, χωρίς να μάθουν ποτέ πως και γιατί, γιατί πολύ απλά (το΄παμε βρε παιδιά): " Έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ!"

Αν ποτέ λοιπόν έρθει κάποιος και πει : Μα γιατί πρέπει να γίνονται έτσι; Μπορούν να γίνουν και αλλιώς! Οι μαϊμούδες (εμείς , εσείς, αυτοί, αυτά!) θα ξύσουν λίγο το κουτελάκι τους, θα αναρωτηθούν για λίγο, αυτή είναι η αλήθεια,  αλλά μετά... μέσα στην αμφιβολία και το φόβο του άγνωστου θα επαναλάβουν: "Γιατί έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ!!!"

Μα πως να αντικρούσεις τέτοιο επιχείρημα;

Κι όμως... Μπορούν να γίνουν και αλλιώς...