Πανδαισία χρωμάτων

Ο μικρός μου κάθε φορά που γυρίζει με τα πόδια από το σχολείο μου έχει μία έκπληξη. Εμφανίζεται στη πόρτα με ενα θριαμβευτικό χαμόγελο στα χείλη , το χεράκι του κρυμμένο πίσω από τη πλάτη και μου ζητά να μαντέψω τι κρύβει από πίσω. Μετά από κάποιες -πειστικές ελπίζω- προσπάθειες να μαντέψω τον ικετεύω να μου πει. Τότε εμφανίζει μπροστά μου ενα μπουκετάκι απο κίτρινα ανοιξιάτικα λουλούδια γεμάτος περηφάνεια: Για σένα μαμά!

Βγήκα σήμερα το πρωί και αποφάσισα να πάρω μαζί τη φωτογραφική μηχανή μας, τη "γριούλα" μας. Είναι γαμήλιο δώρο και κοντεύει να κλείσει δεκαετία αλλά δε μπορώ να την αντικαταστήσω με τίποτα. Σε αυτήν οφείλουμε κάθε πολύτιμη στιγμή  της οικογένειας μας, από το γαμήλιο ταξίδι, τα μπομπιράκια μας, τις μικρές χαρές της καθημερινότητας! Άλλωστε κάνει θαύματα με τα χρώματα... Δώσε της χρώμα... και πάρε της τη ψυχή!

Η πασχαλιά έχει ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου... Εχει θεσπέσια μυρωδιά! Θυμάμαι στα σχολικά μου χρόνια τέτοια εποχή  έκοβα ενα κοτσάνι στην επιστροφή από το σχολείο και δε χόρταινα να το μυρίζω... Κρίμα που δεν έχω πετύχει καμία εδώ κοντά... Αυτή που έβγαλα φωτογραφία ήταν μικρή ακόμη, δειλά δειλά απλώνει και αυτή τα κλαδάκια της...

Τα τριαντάφυλλα απολαμβάνουν τη θέση τους στο θρόνο του βασιλείου των λουλουδιών... Όταν έβγαλα αυτή τη φωτογραφία φυσούσε ενα γλυκό αεράκι που κουνούσε νωχελικά το όμορφο αυτό ρόδο...

Όλοι έχουν δικαίωμα στην ομορφιά των λουλουδιών...

 Ενα περβάζι γεμάτο αγάπη για τα λουλούδια...

Ταπεινό χαμομηλάκι και περήφανα ωραίο... 

Χαίρομαι όσους έχουν κήπο στο σπίτι τους. Όσους ασχολούνται με τα λουλούδια. Εγώ δεν το έχω με τη κηπουρική. Εκανα κάποιες φιλοτιμες προσπάθειες, κυρίως με τα λουλούδια που μας έφεραν όταν γεννήθηκαν τα παιδια. Τα απογοήτευσα και απογοητεύτηκα οικτρά.

Τώρα πια αρκούμαι στο να απολαμβάνω την ομορφιά τους, να χαίρομαι την ευωδιά τους και να αγαλλιάζω κάθε φορά που παίρνω εκείνο το μπουκετάκι από αγριολούλουδα...

Το συγκεκριμένο έχει μια ιδιαίτερη μυρωδιά που ανασύρει αναμνήσεις...

Εδώ μου κόπηκε η ανάσα! Αυτό το πλούσιο χρώμα είναι μαγευτικό! Αισθάνεσαι λές και αν το αγγίξεις θα είναι ρευστό, έτοιμο να κυλίσει σε σταγόνες από τα δάχτυλά σου! 

Από εδώ κόβει λουλουδάκια ο μικρός μου

 για τη σύνθεση της ανθοδέσμης του!

Θυμάται κανένας τα "σκυλάκια"; Είχαμε στην αυλή μας όταν ήμουν μικρή και έχουμε ζήσει ολόκληρες συναυλίες γαυγίσματος με τα αξιολάτρευτα αυτά λουλούδια!

Η πεθερά μου αγαπάει πολύ τα λουλούδια, και την αγαπάνε και αυτά! Μια από τις γλάστρες της εδώ, απολαμβάνει τον πρωινό ήλιο...

Πόσο ωραίο τρόπο έχει η φύση να μας δείχνει οτι η ζωή είναι ωραία...Μέσα σε μία πανδαισία χρωμάτων και ευωδιών, μας καθησυχάζει στέλνοντας μας το μήνυμα:

Θα περάσει και αυτό, κοίτα γύρω σου, όλα κάνουν το κύκλο τους, θα κάνει και αυτό (που μας απασχολεί) το δικό του...