Βαψίματος έργα και ο μικρός πρίγκιπας!

Επιτέλους τελειώσαμε και με τα βαψίματα!

Οι μέρες που πέρασαν ήταν δύσκολες μια και το σπίτι μας θύμιζε εργοτάξιο με το βάψιμο των τοίχων που μας έκανε να τα σηκώσουμε όλα και να τα βγάλουμε έξω στο μπαλκόνι!

Η αλήθεια είναι ότι είχαν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που πρωτοβάψαμε το σπίτι , λίγο πριν μετακομίσουμε αλλά πέντε χρόνια συμβίωσης αυτών των τοίχων με δυο πιτσιρίκια που του έδειξαν και κατάλαβε , ήταν αρκετά για να του δώσουν μια εικόνα που δε θύμιζε τίποτα άσπρο τοίχο! 

(Η πλειονότητα των τοίχων μας είναι λευκοί το οποίο σπάνε κάποιοι τοίχοι σε γκρι και σε κοραλλί)

photo

Την βαριά δουλειά βέβαια την έκανε ο αντρούλης μου με τον πεθερό μου και εγώ να είμαι από πίσω να συμμαζεύω και να καθαρίζω και να ... σπάω τα νεύρα τους κάνοντας άσχετες ερωτήσεις και να παίζω το κριτή λέγοντας τους που θέλει παραπάνω βάψιμο!

Εντάξει, αφού δε τις έφαγα αυτές τις μέρες, νομίζω ότι δε θα τις φάω ποτέ!

Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό! Το νέο λευκό απαστράπτον τόνιζε το πόσο απεγνωσμένα ήθελε ανανέωση το χρώμα του σπιτιού και φαινόταν ιδιαίτερα στην αντίθεση του λευκού τοίχου με του λευκού της ασπρόμαυρης ταπετσαρίας που έχουμε σε κεντρικό τοίχο του σαλονιού.

Στην όλη διαδικασία είχαμε και το ... μικρό πρίγκιπα ο οποίος αφού φόρεσε το στέμμα του , ανέβηκε στο θρόνο που για τις ανάγκες του ρόλου έπαιζε η σκάλα και  άρχισε να επικοινωνεί μέσω ηλεκτρονικής συσκευής στο ρόλο του κινητού  με το επιτελείο του και να δίνει διαταγές. 

Τη στιγμή εκείνη κατάφερα να του ξεκλέψω μια φωτογραφία με το φτωχό στην εστίαση κινητού μου (ελλείψει φωτογραφικής μηχανής μια και η "γριούλα" μας αγνοείται ακόμη) και έτσι μπορείτε να τον καμαρώσετε.

Μετά, αφού πήρε είδηση τους παπαράτσι, αρνήθηκε να ποζάρει και απομακρύνθηκε από το θρόνο του απαξιώντας να μας ρίξει μια δεύτερη ματιά...

Στην όλη διαδικασία, μολονότι με βασιλικό αίμα, μας χάρισε πρόθυμα τη παρουσία του, παρατηρώντας μας από το θρόνο του αλλά και από το γραφείο μας το οποίο του άρεσε πολύ στη νέα θέση που το τοποθετήσαμε για καθαρά πρακτικούς λόγους: να μη το λούσουν με μπογιά όταν έβαφαν το ταβάνι.

Πολλές φορές εμφανιζόταν από πίσω μου με την κλασική ερώτηση "Μαμά τι κάνεις;" και εγώ άλλοτε ακροβατώντας πάνω σε ένα σκαμπό με ένα πανί στο χέρι και άλλοτε απλωμένη πάνω σε κανένα πάγκο με ένα σφουγγάρι να του φωνάζω "Αλέξη, πήγαινε κάτω στη γιαγιά αγάπη μου, θα χτυπήσεις πουθενά!" 

Εν αντιθέσει με το μικρό πρίγκιπα, ο μεγάλος πρίγκιπας δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τη δουλειά μας, χόρτασε όλη μέρα Nickelodeon στη γιαγιά και ανυπομονούσε να του αδειάσουμε τη γωνιά για να μπορέσει επιτέλους να παίξει με την ησυχία του στο δωμάτιο των παιχνιδιών που λόγων των εργασιών του το στερήσαμε.

Αυτά τα λίγα λόγια για τα βαψίματα μας, σε επόμενη ανάρτηση θα δείτε και τις δημιουργίες που ενέπνευσε η παρουσία άπλετης μπογιάς στα χέρια μου!

Σας χαιρετώ!