Νέα αρχή και βιβλιοπροτάσεις.

Ναι, ήρθε η ώρα για να γυρίσουμε στο σχολείο!

Ναι, «να γυρίσουμε» μια και σαν μητέρες αφήνουμε τις καρδούλες μας να κάνουν βόλτα μακριά από μας, μέσα στο σώμα των παιδιών μας… 

Φέτος ο μεγάλος μου γιός θα πάει Β’ δημοτικού και ο μικρός στην Α'.

 Δε σας το κρύβω, έχω μεγάλη αγωνία!

 Όπως  πέρσι για τον μεγάλο έτσι και φέτος μια νέα  αρχή!
Είναι  σωστά  προετοιμασμένοι;

 Τους έμαθα όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν για να συμπεριφερθουν κατάλληλα στο νέο σχολικό περιβάλλον αλλά και να σταθεί απέναντι στις νέες προκλήσεις; 

Θεωρούσα πάντα πρωτεύον να μάθουν να εκτιμάνε τον συνάνθρωπο και να σέβονται τη διαφορετικότητα για να μπορέσουν να απαιτούν το σεβασμό των άλλων στο άτομο τους.

 Στο νέο σχολείο θα δουν παιδιά που θα έχει το καθένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία πρέπει να σέβονται και να μάθουν να μη χρησιμοποιούν με αρνητικό τρόπο.

 Ο γιός μου το γνωρίζει καλά αυτό μια και από το παιδικό σταθμό ακόμη έχει ακούσει να τον χαρακτηρίζουν «γυαλάκια».
Ο μικρός ακούει συχνά στο όνομα  Χάρι Πότερ.
Φορούν και  οι δύο γυαλιά  βλέπετε.

Παρακάτω θα σας παρουσιάσω δυο βιβλία που μιλάνε για τη διαφορετικότητα και για τις ιδιαιτερότητες. 

Είναι φυσικά «δοκιμασμένα» πάνω στα παιδιά μου και μπορώ να πω ότι τους άρεσαν ιδιαίτερα.

«Πες μου γιατί… δεν έχουμε όλοι το ίδιο χρώμα;»

Μια νέα μαθήτρια καταφθάνει στο σχολείο, η Υβόννη η οποία προέρχεται από τη Νιγηρία. Με αφορμή τον ερχομό της, τα παιδιά μαθαίνουν πού οφείλεται η διαφορά στο χρώμα , καθώς και στα άλλα χαρακτηριστικά των ανθρώπων, μαθαίνουν να εκτιμούν αυτή τη διαφορετικότητα και αντιλαμβάνονται ότι παρόλες τις διαφορές που τους χωρίζουν, οι άνθρωποι έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά που τους ενώνουν.

(‘‘Σε όλους αρέσουν οι αγκαλιές !’’ Το αγαπημένο κομμάτι του μικρού μου!) 

Στην εισαγωγή του βιβλίου θα βρείτε ένα σημείωμα για γονείς αλλά και εκπαιδευτικούς που κατατοπίζει σχετικά με το τρόπο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το βιβλίο παράλληλα με δραστηριότητες που θα κάνουν τα παιδιά να εμπεδώσουν την έννοια της διαφορετικότητας.

«Ο μικρόθ Πρίγκιπαθ»

Στο παραμύθι αυτό θα δούμε να ξετυλίγεται μέσα από στιχάκια με ομοιοκαταληξία η ιστορία ενός μικρού πρίγκιπα που δε μπορούσε να πει στο σ και με βασιλική διαταγή όλο το βασίλειο αναγκάστηκε να αλλάξει τρόπο ομιλίας…

 Τα έφερε έτσι όμως η ζωή ώστε ο πρίγκιπας να γνωρίσει μεγαλώνοντας αυτή που ήθελε για γυναίκα του και μιλούσε διαφορετικά από αυτόν… και έτσι προς τιμήν της, όλο το βασίλειο άλλαξε πάλι τρόπο ομιλίας!

Κύριο χαρακτηριστικό αυτού του παραμυθιού είναι το χιούμορ, το οποίο συνοδεύεται από εικονογράφηση στο ίδιο πνεύμα.

 Η χρήση ποιητικής μορφής είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική για τα παιδιά, και μάλιστα μπορούμε με αυτή την αφορμή να τα ενθαρρύνουμε να δημιουργήσουν δικά τους στιχάκια , βρίσκοντας και ταιριάζοντας λέξεις με ομοιοκαταληξία. 

Είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη απήχηση στα παιδιά και μπορεί εύκολα να γίνει ένα παιχνίδι που θα τα βοηθήσει να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευκολία στο χειρισμό των λέξεων, να μάθουν τα φωνήεντα και το χωρισμό τους σε συλλαβές.

Νομίζω όλοι συμφωνούμε ότι το βιβλίο θα είναι ο σύντροφος των παιδιών μας για πολλά χρόνια. Κλείνω λοιπόν με μια συμβουλή:

Εάν μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν το βιβλίο, τότε θα τους έχουμε μάθει να αγαπούν τη μάθηση και κατ’ επέκταση  το σχολείο.  

Διαβάστε βιβλία, κάνει καλό!

Τα βιβλία που παρουσιάστηκαν σε αυτή την ανάρτηση  είναι τα παρακάτω:

Πες μου γιατί… δεν έχουμε όλοι το ίδιο χρώμα;
Συγγραφέας: Sara  Agostini
Εκδόσεις: Τζιαμπίρης Πυραμίδα

Ο μικρόθ Πρίγκιπαθ
Συγγραφέας: Alice Brière Haquet
Εκδόσεις : Νεφέλη


Το περιεχόμενο της παρούσας ανάρτησης αποτελεί άρθρο μου που είχε δημοσιευτεί στο τρίτο και προτελευταίο τεύχος του περιοδικού Mama Relax. 
Φυσικά έχει υποστεί την  καταλληλη επεξεργασία για να ανταποκρίνεται στα τωρινά δεδομένα, μια και πέρσι τα αγόρια μου πήγαιναν πρώτη και νηπιαγωγείο αντίστοιχα!