Ο τρόπος μου να χαμογελάω!

Το καλοκαίρι έχει έρθει σέρνοντας πίσω του βαριά σύννεφα

σύννεφα που μας πλακώνουν το στήθος 

και μας κάνουν να αγωνιούμε για ένα αμφίβολο μέλλον.

Δυσκολεύομαι να γράψω

αν και έχω ένα σωρό αναρτήσεις έτοιμες στο μυαλό μου

αλλά δεν έχω τη διάθεση να τις αποτυπώσω γραπτώς.

Η διάθεση μου όμως αλλάζει όταν ακούω τα παιδιά μου

-ο διακόπτης της χαράς μου-

να πετάνε ατάκες που σχηματίζουν αυτόματα ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

Θέλω αυτό το χαμόγελο να το διατηρήσω αναλλοίωτο στο χρόνο 

και να θυμάμαι πάντα τι μου το προκάλεσε!

Αυτές τις μέρες, όπως είναι φυσικό βλέπουμε συχνά ειδήσεις, και ιδίως το ταίρι μου που έχει μια ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτές.  Λέει λοιπόν ο Θάνος:

-Μαμά, όποτε βλέπει ειδήσεις ο μπαμπάς, δείχνει τον Αλέξη Τσίπρα να χαμογελάει. 

-Ναι, γιατί αν χαμογελάς , έχεις την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά.

-Αλλά έχει άγχος , έτσι δεν είναι;

-Έχει άγχος, αλλά είναι αισιόδοξος ότι όλα θα φτιάξουν.

-Αν ήμουν ο Τσίπρας θα τα έκανα πάνω μου.

Δεν είσαι ο μόνος αγάπη μου!

Είμαστε στο τραπέζι το πρωί και έχω βάλει στα παιδιά να φάνε δημητριακά. Επειδή αυτό το καιρό προτιμάνε τα σοκολατένια (βασικά πάντα τα προτιμάνε αλλά αποφεύγω να τους τα παίρνω συχνά) επιμένω πάρα πολύ στο να βουρτσίζουν τα δόντια τους. Αρχίζω λοιπόν το γνωστό λογύδριο:

-Μόλις τελειώσετε το πρωινό σας θα βουρτσίσετε πολύ καλά τα δόντια σας.

-Όχι , λέει αμέσως ο Αλέξης που δεν είναι και ο μεγαλύτερος φαν του βουρτσίσματος.

-Εάν δε το κάνετε , θα εξαφανίσω όλα τα τα δημητριακά σας (δεν είναι μόνο ενός είδους όπως καταλαβαίνετε!)

-Μαμά δεν είσαι μάγος !  

Άμπρα κατάμπρα, κάνε τα δημητριακά να εξαφανιστούν!

Ας όψεται η θεία σας η Σώτη που σας πήρε το σετ για τον εκπαιδευόμενο μάγο!

Είμαστε μέσα στη τρελή χαρά και αν θυμάμαι καλά είπα ότι η κουζίνα έχει γίνει σκέτος εφιάλτης, τότε ο Θάνος πετάγεται όλο κέφι και λέει:

-Ο μεγαλύτερος μου εφιάλτης είναι να μη μπορέσω ποτέ να δω ένα φάντασμα ή ένα τέρας!

-Ο μεγαλύτερος μου εφιάλτης είναι το σκοτάδι και η ησυχία! συμπληρώνει ο Αλέξης, μέσα στην ίδια χαρά.

Ειδικά για την ησυχία αγάπη μου, το έχει πάρει μυρωδιά όλη η γειτονιά, όχι μόνο εμείς!

Έχουν ξαπλώσει το κρεβάτι το βράδυ, έχουμε καταγράψει τη καλύτερη στιγμή της ημέρας, έχουμε πει το βραδινό παραμύθι, έχουμε πει το "ξόρκι" για τα κακά όνειρα και μετά το φιλί της καληνύχτας, ενώ είμαι έτοιμη να φύγω λέει ο Αλέξης:

-Ανυπομονώ να  πάμε στο νεκροταφείο!

-Κι εγώ ανυπομονώ να έρθουν τα Χριστούγεννα!

Καθένας με τον πόνο του εδώ μέσα!

Επεξήγηση: Ο Αλέξης είχε εκδηλώσει εκείνη τη μέρα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα νεκροταφεία και ζήτησε να επισκεφθούμε ένα. Του είπα λοιπόν ότι τον Αύγουστο θα τον πάω να επισκεφθούμε τον τάφο του παππού μου.

Ο Θάνος από την άλλη , είναι πολύ καλός στο να προγραμματίζει ποιο παιχνίδι Playmobil θα πάρει σε κάθε γιορτή!

Δεν είχα μπει ποτέ στη διαδικασία να καταγράφω τις ατάκες τους 

αλλά και μόνο που σκέφτομαι τα λόγια τους χαμογελάω!

Αυτό μου αρκεί!

Εσείς ποιο τρόπο έχετε να χαμογελάτε;