Παγκόσμια ημέρα κατά του bullying

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα ενδοσχολικού εκφοβισμού και ενδοσχολικής βίας θα ήθελα να πω και εγώ την ταπεινή μου άποψη για ένα θέμα που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις πλέον παγκοσμίως.

 Νομίζω είναι ελάχιστα τα άτομα που θα πουν ότι δεν έχουν υποστεί στη ζωή τους έστω για μια φορά ενδοσχολική βία ή εκφοβισμό.

 Μιλάμε για λεκτική βία, με τη μορφή ειρωνείας, αστεία για να «σπάμε πλάκα», κοροϊδίες και λογοπαίγνια με το όνομα ή το χαρακτηριστικό κάποιου παιδιού που είναι οι πιο απλές μορφές εκδήλωσης του συγκεκριμένου φαινομένου. Φυσικά τα όριά του μπορούν να επεκταθούν σε τραυματικές για τον ψυχισμό ενός παιδιού εμπειρίες.

Σαν παιδί βίωσα και εγώ κάποια μορφή του λεγόμενου bullying . 

Αν και ήταν ελαφριάς μορφής, για ένα ευαίσθητο παιδί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. 

Πληγώνει βαθιά και αφήνει ανεξίτηλα σημάδια. 

Στιγματίζει και σε απομονώνει κοινωνικά. 

Δε σας κρύβω ότι είναι ένα ενδεχόμενο που με ανησυχεί τρομερά σε σχέση με τα παιδιά μου.

Υπάρχει κάποια μαμά που να μην της έχει περάσει από το μυαλό αυτή η σκέψη; 

Καθημερινά ακούγονται ιστορίες για παιδιά που ήταν χαμηλών τόνων, δεν ήταν ιδιαίτερα επιθετικά ή ήταν καλοί μαθητές στο σχολείο και κάποια άλλα παιδιά το χρησιμοποίησαν ως αφορμή για να του επιτεθούν.

Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούν οι απίστευτες αυτές ιστορίες. 

Ένα κοριτσάκι υπέστη σπάσιμο και στα δυο του χέρια σε δυο απανωτά συμβάντα από το ίδιο παιδί! 

Ένα αγόρι έσπασε τη μύτη συμμαθητή του χωρίς λόγο, έτσι απλώς για να κάνει επίδειξη της δύναμής του.

 Παιδιά με γυαλιά τα ενοχλούν καθημερινά και τα κοροϊδεύουν με διάφορες γνωστές λέξεις.

 Ο Θάνος άκουσε τη λέξη γυαλάκια στα τέσσερά του , όταν ήταν στο παιδικό σταθμό. Και την έχει ακούσει και άλλες φορές στο νηπιαγωγείο, ευτυχώς χωρίς να έχει επιπτώσεις στο ψυχισμό του.

 Ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε.

Το νόμισμα όμως έχει δυο όψεις και δεν είναι μόνο αυτή του θύματος. 

Συνήθως τα παιδιά που έχουν αυτή τη βίαιη συμπεριφορά στο σχολικό περιβάλλον θέλουν να ξεφύγουν από κάποιο πρόβλημα που βιώνουν στο οικογενειακό περιβάλλον.

 Είναι μια κραυγή για βοήθεια στην οποία μπορεί κανείς να μην απαντήσει ή να είναι πολύ αργά όταν πλέον έρθει η βοήθεια. 

Ας έχουμε στο νου μας να ζητήσουμε βοήθεια, είτε είμαστε στη πλευρά του θύτη, είτε του θύματος. 

Πάντα υπάρχει μια λύση σε ένα πρόβλημα. 

Το μόνο που λείπει είναι κάποιος να την αναζητήσει…